ترومای نسلی و نشانه های آن چیست؟
توسط محدثه تنها ·
· ۰
درست مانند سنت‌ها، رنگ مو و رسپی‌های خانوادگی که از طریق خانواده‌ها منتقل می‌شود، افراد نیز می‌توانند آسیب‌های روحی را به ارث ببرند. ترومای نسلی که به عنوان ترومای بین نسلی هم شناخته می‌شود، چرخه‌ای از تروما است که از فردی به فرد دیگر در خانواده منتقل می‌شود.
آسیب‌های نسلی از طریق موارد زیستی، محیطی، روانی و اجتماعی اتفاق می‌افتد. به عنوان مثال، برخی از شواهد نشان می‌دهند که آسیب‌های نسلی می‌تواند در رحم اتفاق بیفتد، برای مثال، جنین در معرض مواد شیمیایی دخیل در استرس مادر قرار می‌گیرد و بر رشد آینده آن تأثیر می‌گذارد.
تروما نسلی چیست؟
تروما پاسخ بدن به یک اتفاق سخت و دردناک است که منجر به پیامدهای جسمی و عاطفی نامطلوب می‌شود. موارد آسیب‌زننده ممکن است شامل سوء استفاده، تبعیض، بلایای طبیعی، نژادپرستی و جنگ باشد.
ترومای نسلی آسیبی است که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود و زمانی شروع می‌شود که یک گروه یا خانواده یک اتفاق آسیب‌زننده را تجربه می‌کنند که باعث ناراحتی روانی، اقتصادی، فرهنگی و خانوادگی شود. در پاسخ، افراد متعلق به آن گروه یا خانواده دچار علائم جسمی یا روانی ناراحت‌کننده می‌شوند و آن را به نسل‌های بعد خود منتقل می‌کنند. یکی از راه‌های انتقال محیط رحمی است که باعث تغییرات اپی ژنتیک در جنین در حال رشد می‌شود یا محیط خانوادگی که باعث تغییرات روانی، رفتاری و اجتماعی در فرد می‌شود. چرخه ترومای نسلی تا زمانی که درمان شروع نشود، ادامه دارد.
افرادی که تروما را تجربه می‌کنند ممکن است موارد زیر را دارند:
- اضطراب
- افسردگی
- بیماری قلبی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
تروما نسلی می‌تواند خاموش، پنهان و تعریف نشده باشد، از طریق تفاو‌ت‌های ظریفی ظاهر شود و به طور ناخواسته فرد را از سنین پایین تحت تاثیر قرار دهد.
نمونه‌هایی از ترومای نسلی
نمونه‌های تاریخی گروه‌های متاثر از آسیب‌های نسلی شامل سیاهپوستان آمریکایی، بازماندگان هولوکاست و تبعیض جوامع بومی هستند.
سیاه پوستان آمریکایی
مقاله‌ای که در سال 2020 منتشر شد به تغییرات اپی ژنتیکی ناشی از استرس مزمن و کمبودهای تغذیه‌ای سیاهپوستان آمریکایی در دوران برده‌داری در ایالات متحده پرداخت. نویسنده این مقاله متوجه شد که این تغییرات منجر به نتایج ضعیف سلامت جسمی و روانی در میان سیاهپوستان آمریکایی شده است.
بازماندگان هولوکاست
در سال 1966، روانپزشک کانادایی ویویان ام راکف و همکارانش از اولین کسانی بودند که مفهوم ترومای نسلی را تشخیص دادند. تیم تحقیقاتی میزان بالایی از پریشانی روانی را در میان فرزندان افرادی که از هولوکاست جان سالم به در برده بودند، ثبت کردند.
یک نظرسنجی که در سال 2017 از 190 کودک بازماندگان هولوکاست منتشر شد، نشان داد که حدود 18 درصد دارای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) هستند. در میان آنها، نزدیک به 14 درصد افسردگی را گزارش کردند و 7 درصد نیز PTSD را گزارش کردند.
برخی شواهد نشان می‌دهد که تغییرات اپی ژنتیکی ممکن است باعث آسیب نسلی در خانواده‌های آسیب دیده از هولوکاست شود. مطالعه‌ای که در سال 2016 منتشر شد نشان داد که بازماندگان هولوکاست و فرزندانشان بیشتر از سایرین در ژن FKBP5 خود تغییراتی داشتند. FKBP5 یک ژن استرس است که با اضطراب، افسردگی و PTSD ارتباط دارد.
علائم و نشانه‌های تروما نسلی
- فقدان عزت نفس
- اضطراب
- احساس جدایی از خود و محیط اطرافتان
- افسردگی
- بی‌حسی
- اختلال در مهارت‌های زندگی (مانند تفکر انتقادی، تصمیم گیری یا مدیریت زمان)
- علائم PTSD به عنوان مثال، احساس انزوای اجتماعی، داشتن افکار منفی یا از دست دادن علاقه به سرگرمی‌ها
برخی شواهد نشان می‌دهند که ترومای نسلی ممکن است بر سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد. مطالعه‌ای که در سال 2021 منتشر شد به بررسی ژن‌های مرتبط با سلامت ایمنی در میان فرزندان بازماندگان هولوکاست پرداخت. محققان متوجه شدند که برخی از این ژن‌ها کمتر از حد متوسط فعال بودند. در نتیجه، شرکت کنندگان ایمنی ذاتی پایینی داشتند که با آن متولد شده‌اند.
عوامل خطر ترومای نسلی
همه در معرض آسیب‌های نسلی هستند. رویدادهایی که می‌توانند منجر به آسیب نسلی شوند عبارتند از:
- تجربیات نامطلوب در دوران کودکی
- تبعیض
- بلای طبیعی
- نژاد پرستی
- سوء استفاده جنسی
- جنگ
درمان ترومای نسلی
هیچ علائم قاطعانه برای تشخیص ترومای نسلی وجود ندارد و به طبع ترومای نسلی هیچ درمان قطعی با فقط یک تکنیک خاص ندارد. اما موارد زیر می‌تواند به آسیب ناشی از ترومای نسلی کمک کند:
- پذیرش تروما، اثرات آن و نحوه درمان آن
- مشخص کردن علائم و نشانه‌هایی که ممکن است به تروما مرتبط باشد
- روان درمانی یا گفتار درمانی به کاهش یا رفع اثرات ترومای نسلی کمک می‌کند که می‌تواند شامل درمان فردی یا خانوادگی باشد.
- بر اساس تجربیات شما، یک درمانگر یا روانپزشک می‌تواند راه‌هایی برای پذیرش و مواجه با آسیب توصیه کند. برای مثال، آنها ممکن است تمرینات تنفسی و مدیتیشن را برای کاهش علائم اضطراب توصیه کنند.
در برخی موارد، درمان ممکن است بر روش‌های سنتی منحصر به فرد در فرهنگ‌های مختلف تمرکز کند. درمانگر یا روان پزشکی را پیدا کنید که نیازهای فرهنگی، زبانی و اجتماعی شما را در نظر بگیرد.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.