رازهای شگفت‌انگیز ادرار درمانی: حقیقت یا افسانه؟
توسط مهرانه راجعی ·
· ۰
ادرار درمانی، یکی از بحث‌برانگیزترین و قدیمی‌ترین روش‌های درمانی، از گذشته‌های دور در فرهنگ‌ها و جوامع مختلف به عنوان راهی برای درمان بیماری‌ها و تقویت سلامت مطرح بوده است. در این مطلب، به بررسی پیشینه، ادعاها و خطرات مرتبط با ادرار درمانی می‌پردازد.
بن گریلز، ستاره تلویزیونی می‌گوید که برای بقا این کار را انجام می‌دهد و به شرکت‌کنندگان برنامه تلویزیونی خود نیز آموزش می‌دهد که همین کار را انجام دهند.
مشت‌زن مکزیکی، خوان مانوئل مارکز، از این روش درمانی برای آماده‌شدن برای مبارزه سال 2009 خود با فلوید می‌ودر جونیور استفاده کرد (او باخت).
نخست‌وزیر سابق هند، مورارجی دسای، ادعا می‌کرد که یک لیوان روزانه از این ماده درمان بسیاری از بیماری‌هاست و به طول عمر او کمک کرده است.
اما این روش درمانی که این افراد مشهور انجام می‌دهند چیست؟ اوروفاژیا، یا همان «ادرار درمانی»، عملی است که در آن ادرار نوشیده می‌شود.
چه ادرار متعلق به خودتان باشد، چه شخص دیگری یا حتی حیوانات، مردم هزاران سال است که ادرار را به عنوان دارو مصرف می‌کنند. بیشتر ادعاهای مرتبط با ادرار درمانی بر پایه روایت‌ها یا متون باستانی است و شواهد علمی قوی برای حمایت از فواید این روش وجود ندارد. همچنین، شواهد نشان می‌دهند که نوشیدن ادرار خطرات متعددی برای سلامتی دارد.
ادرار درمانی در تاریخ و طب سنتی
در طب آیورودای هند، از ادرار برای درمان آسم، آلرژی، سوءهاضمه، چین‌وچروک و حتی سرطان استفاده می‌شد. شاعر رومی، کاتولوس، اعتقاد داشت که ادرار می‌تواند دندان‌ها را سفید کند؛ احتمالاً به دلیل محتوای آمونیاک آن.
در گذشته، پزشکان از مزه‌کردن ادرار به‌عنوان یک روش ابتدایی برای تشخیص دیابت استفاده می‌کردند تا شیرینی آن را بررسی کنند. اما اکنون از نوارهای آزمایش ادرار برای این منظور استفاده می‌کنیم.
در سال 1945، ناتروپات بریتانیایی، جان دبلیو. آرمسترانگ، کتابی به نام «آب حیات: رساله‌ای در مورد ادرار درمانی» منتشر کرد. او ادعا کرد که نوشیدن ادرار خود و ماساژدادن آن به پوست می‌تواند بیماری‌های بزرگ را درمان کند.
نوشیدن ادرار برای درمان بیماری‌ها در گذشته به دلیل نبود گزینه‌های پزشکی منطقی به نظر می‌رسید. اما، همان‌طور که افراد مشهور ذکرشده نشان می‌دهند، این عمل همچنان دنبال می‌شود.
در نیجریه گزارش‌هایی از استفاده از ادرار برای درمان خانگی تشنج در کودکان وجود دارد. انجمن ادرار درمانی چین ادعا می‌کند که نوشیدن و شست‌وشو با ادرار می‌تواند یبوست و زخم‌های پوستی را درمان کند.
آیا ادرار می‌تواند مفید باشد؟
ادرار توسط بدن برای دفع مواد زائد ساخته می‌شود. ترکیب آن عمدتاً آب (حدود 95 درصد) و محصولات زائد مختلفی مانند اوره (2 درصد)، کراتینین و نمک‌هاست. اگر ادرار فقط یک ماده زائد است، چگونه ممکن است نوشیدن آن مفید باشد؟
کلیه‌ها به عنوان تنظیم‌کننده عمل می‌کنند؛ نه‌تنها برای دفع سموم بلکه برای حذف هر آنچه بدن نیاز ندارد. به عنوان مثال، ویتامین‌های اضافی که بدن به آن‌ها نیازی ندارد، در ادرار یافت می‌شوند.
نوشیدن ادرار به معنای بازیافت این ویتامین‌ها و مواد معدنی است. این موضوع شامل هورمون‌ها، پروتئین‌ها و آنتی‌بادی‌های موجود در ادرار نیز می‌شود. با این حال، مقدار این مواد در یک لیوان ادرار احتمالاً آن‌قدر کم است که نمی‌تواند سودمند باشد و یک مکمل ویتامینی ممکن است موثرتر باشد.
برخی از طرفداران ادرار درمانی معتقدند که این روش می‌تواند واکنش‌های آلرژیک را پیشگیری کند و شرایط خودایمنی را کنترل نماید. ادعا می‌شود آنتی‌بادی‌های موجود در ادرار سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند.
کاربردهای مدرن دیگر شامل پاک‌سازی و سم‌زدایی است. برخی افراد ادعا می‌کنند که نوشیدن مداوم ادرار باعث پاک‌شدن ادرار و خون از سموم شده و به بهبود سلامت کلی منجر می‌شود. با این حال، هیچ مدرک علمی برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد.
آیا ادرار برای پوست مفید است؟
برخی از اینفلوئنسرهای شبکه‌های اجتماعی ادعا می‌کنند که ادرار دارای خواص درمانی است و نوشیدن یا استفاده از آن روی پوست می‌تواند به درمان مشکلات پوستی مانند آکنه و عفونت‌ها کمک کند. همان‌طور که اشاره شد، ادرار حاوی اوره است که اغلب به عنوان مرطوب‌کننده در محصولات مراقبت از پوست استفاده می‌شود. اما غلظت اوره در ادرار احتمالاً به اندازه‌ای نیست که این اثر را داشته باشد.
ادرار همچنین حاوی هورمون دهیدرواپی‌آندروسترون (DHEA) است که با افزایش سن کاهش می‌یابد و به عنوان یک ماده ضد پیری تبلیغ شده، اما داده‌های کافی برای اثبات اثربخشی آن وجود ندارد.
خطرات نوشیدن ادرار
برخی از طرفداران ادرار درمانی معتقدند که ادرار استریل است. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که ادرار به طور طبیعی دارای مقادیر کمی باکتری است و هنگام خروج از بدن می‌تواند بیشتر آلوده شود. نوشیدن ادرار می‌تواند باکتری‌ها و سموم را وارد دستگاه گوارش کند و به مشکلاتی مانند عفونت‌های معده منجر شود.
ادرار هنگام دفع مجدد غلیظ‌تر می‌شود. این موضوع می‌تواند باعث شود که کلیه‌ها برای فیلترکردن اضافات بیشتر کار کنند و فشار بیشتری بر آن‌ها وارد شود. کلیه‌ها برای پردازش این نمک‌ها به آب نیاز دارند.
همچنین، نوشیدن ادرار باعث می‌شود آب بیشتری دفع کنید که به تسریع کم‌آبی بدن منجر می‌شود؛ شبیه به نوشیدن آب دریا.
برخی داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین یا داروهای قلبی نیز از طریق ادرار دفع می‌شوند. نوشیدن ادرار می‌تواند باعث تجمع سطوح سمی این داروها در بدن شود. جامعه پزشکی، ادرار درمانی را تأیید نمی‌کند؛ زیرا شواهد علمی کافی برای آن وجود ندارد. نوشیدن مقادیر کم ادرار احتمالاً خطرناک نیست، اما برای دستیابی به فواید واقعی سلامتی، سایر درمان‌هایی که شواهد علمی دارند ممکن است انتخاب بهتری باشند.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.