بوی مومیایی های مصر باستان دانشمندان را غافلگیر کرد!
توسط مهرانه راجعی ·
· ۰
اشیای موجود در موزه‌ها معمولاً تنها بخشی از داستان خود را روایت می‌کنند. یکی از مواردی که در فرآیند حفاظت نادیده گرفته می‌شود یا حتی از بین می‌رود، بو است. در نتیجه ما بسیاری از اطلاعات ارزشمند را از دست می دهیم، مانند نحوه تولید شی یا نحوه عملکرد آن. در ادامه به شما می‌گوییم که چطور بوی مومیایی های مصر باستان دانشمندان را غافلگیر کرد.
یکی از حوزه‌های پژوهشی مرتبط با این موضوع «میراث حسی» است که به بررسی ارتباط با اشیای تاریخی از طریق حواسی غیر از بینایی می‌پردازد. پژوهشگران این حوزه روش‌هایی برای شناسایی و حفظ بوهایی که از نظر فرهنگی حائز اهمیت هستند، توسعه می‌دهند.
به عنوان نمونه، پژوهشگری در این حوزه با کلیسای سنت پل همکاری کرده است تا رایحه کتابخانه آن را بازسازی کند و آن را برای نسل‌های آینده حفظ کند. همچنین، او در پروژه‌ای به نام Odeuropa شرکت کرده است که با همکاری دانشمندان کامپیوتر و مورخان، داستان بوهای 300 سال گذشته اروپا را روایت می‌کند.
در این پروژه، بوهایی مانند رایحه آمستردام قرن هفدهم، همراه با کانال‌های آبی و درختان نمدار، بازسازی شده‌اند. این بوها به بازدیدکنندگان موزه‌هایی مانند موزه اولم در آلمان کمک می‌کنند تا با تفاسیر بویایی از نقاشی‌های به نمایش درآمده ارتباط برقرار کنند.
پروژه بررسی بوی مومیایی ها
پروژه جدید این پژوهشگر که در همکاری با دانشگاه‌های لیوبلیانا و کراکوف و موزه مصر در قاهره انجام شده، به گذشته دورتر و بررسی بدن‌های مومیایی‌شده مصر باستان اختصاص دارد. در این پروژه، هدف مطالعه بو های بدن‌های مومیایی شده بدون آسیب‌رساندن به آنها بوده است. دستورالعمل های دقیق در مورد مطالعه این بدن ها تصریح می‌کند که محققان باید از تکنیک هایی استفاده کنند که مخرب نباشد.
منبع این مطالعه نه جسد مومیایی‌شده در موزه مصر در نظر گرفته شد که چهار مورد از آنها در معرض نمایش و پنج مورد در انبار بودند. آنها دوره های زمانی مختلفی را در بر می گیرند که قدیمی‌ترین آنها مربوط به 3500 سال پیش است. این مومیایی‌ها به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف نگهداری می‌شدند، بنابراین نمایش مناسبی از تمام اجساد مومیایی‌شده در مجموعه‌های مختلف در سراسر جهان ارائه می‌کردند.
پژوهشگر این مطالعه یک تیم هشت نفره از اسنایفرهای متخصص تشکیل داد. این پژوهشگر و تیم او در ابتدا تحلیل‌های شیمیایی انجام دادند تا ایمنی بو کردن مومیایی ها را تأیید کنند، زیرا برخی از آنها در گذشته با آفت‌کش‌های مصنوعی نگهداری شده بودند که می‌توانستند خطرناک باشند. از میان بدن‌های بررسی‌شده، 9 مورد ایمن در پژوهش گنجانده شدند.
در این فرآیند، تابوت‌ها به صورت جزئی باز شدند و با استفاده از لوله‌های کوچکی هوا از آنها استخراج شد. سپس این هوا برای تجزیه‌وتحلیل شیمیایی و بویایی به آزمایشگاه منتقل گردید. حجم اندازه‌گیری‌شده از این هوا داخل کیسه‌های مخصوصی می‌رفت و تیم متخصصان بویایی که شامل پژوهشگران و کارمندان آموزش‌دیده موزه مصر بودند، بوهای استخراج‌شده را بررسی و توصیف کردند.
یافته‌ها
نتایج این پژوهش، برخلاف تصور رایج، نشان داد که بوی مومیایی‌ها اغلب خوشایند بوده است. توصیفات تیم شامل رایحه‌های «چوبی»، «گلی»، «شیرین»، «ادویه‌ای»، «رزینی» و «کهنه» بود. در این مطالعه، موادی مانند روغن‌های مخروطیان، کندر، مر و دارچین که در فرآیند مومیایی‌سازی استفاده می‌شدند، شناسایی شد. همچنین چربی‌های حیوانی تجزیه‌شده، باقی‌مانده‌های بدن‌های انسانی و آفت‌کش‌های مصنوعی به‌کاررفته در دهه‌های اخیر نیز تشخیص داده شدند.
بدن‌های موجود در ویترین ها بوی قوی تری نسبت به مومیایی های موجود در انبار داشتند، اما هیچ کدام به اندازه یک عطر قوی نبود. با کمال تعجب، یکی از مومیایی ها رایحه‌ای مشابه چای سیاه داشت که پژوهشگران علت آن را وجود ماده‌ای شیمیایی به نام کاریوفیلن دانستند.
گام‌های بعدی
پژوهشگران قصد دارند بوی بدن‌های مومیایی شده را بازسازی کنند تا بازدیدکنندگان موزه مصر نیز بتوانند آن را از نزدیک تجربه کنند. این بازسازی شامل نسخه‌ای دقیق از بوهای کشف‌شده و تفسیری از بوی بدن‌ها هنگام مهروموم‌شدن در مقبره‌ها خواهد بود.
این پژوهش تلاش دارد تا بعد جدیدی از میراث را به نمایش بگذارد. تجربه بوها می‌تواند به بازدیدکنندگان کمک کند تا درک جامع‌تری از تاریخ و فرهنگ داشته باشند و احساس نزدیکی بیشتری با گذشته پیدا کنند. به‌زودی افراد می‌توانند خود را در جایگاه باستان‌شناسانی تصور کنند که برای اولین بار این مومیایی‌ها را کشف کرده و رازهای آنها را فاش کرده‌اند.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.