ماجرای شگفت انگیز آلومینیوم باستانی مرموز از رومانی با قدمت باورنکردنی

یک قطعه کشف شده از سایت باستانشناسی در کشور رومانی که به آلومینیوم باستانی مشهور شده، موجب حیرت باستان‌شناسان شده است.

ساخت آلومینیوم دستاورد بزرگی‌ برای بشر است. ماده‌ای که از سنگ معدن آلوم (Alum) استخراج می‌شود و نوع خالص آن در طبیعت بسیار کمیاب و به قولی دست نیافتنی است؛ ولی با تولید آن توسط انسان به یکی از با ارزش‌ترین و پرکاربردترین فلزات تبدیل شده‌است. به‌عبارتی از قوطی جوش شیرین گرفته تا بدنه هواپیما و حتی در سوخت موشک، آلومینیوم به‌گونه‌ای استفاده می‌شود. این همه کاربرد از ثمرات دنیای مدرن و تنها مربوط‌به تاریخچه چند صد‌ساله آلومینیوم می‌شود.

ماجرای شگفت‌انگیز آلومینیوم باستانی از زمانی آغاز شد که در رومانی قطعه فلزی آلومینیومی با قدمتی در حدود ۲۵۰‌ هزار سال‌ کشف شد. کشف این فلز با این تاریخچه به‌تنهایی شگفت‌انگیز بود ولی بررسی‌ها نشان داد که این فلز بیش از این محققان را متعجب خواهد‌ کرد، چراکه مواد تشکیل دهنده این فلز از عناصر مختلف بسیاری تشکیل شده بود.

سواحل رودخانه مورس در نزدیکی شهر آئود در مرکز رومانی محل کشف این اثر باستانی بود. این شی مصنوعی که بنام شی از آئود و در سال ۱۹۷۳ کشف شده بود به دلایلی از دید عموم دور نگاه داشته شده بود. بنا به گزارش دیلی میل هنگامی‌که باستان‌شناسان به این سایت رسیدند متوجه دو قطعه استخوان بزرگ از پستانداری باستانی شدند که در حدود ۱۰ تا ۸۰ هزار سال پیش منقرض شده بود. درعین‌حال یک قطعه فلزی دست‌ساز با ابعاد ۲۰*۱۲*۷ سانتی‌متر را یافتند که به‌نظر پژوهشگران بخشی کوچکی از وسیله‌ای مانند تبر شکار بود؛ اما آزمایش‌های بعد از آن نشان داد که این مصنوع شگفت‌انگیز از ۱۲ فلز ساخته شده و ۹۰درصد آن آلومینیوم است. با این کشف نظریه‌های جدیدتری مطرح شد و بعضی از پژوهشگران اعلام کردند که این قطعه مجهول باستانی، بخشی از یک سیستم مکانیکی است.

با‌ این‌وجود پژوهشگران معتقدند عمر این قطعه آلومینیوم باستانی می‌تواند از ۸۰ تا ۴۰۰ هزار سال باشد و حتی می‌توان قدمت بیشتری را برای آن در نظر گرفت. هرچند از تاریخ تولید فلز آلومینیوم توسط انسان تنها دو قرن می‌گذرد ولی تجربه استفاده از ترکیبات آلومینیوم تاریخی باستانی دارد و سفال‌های ساخته شده از خاک رس غنی شده با سیلیکات هیدرات آلومینیوم مثال مناسبی برای آن است. در خاورمیانه کهن نیز از نمک آلومینیوم در ساخت رنگ‌ها و داروها استفاده می‌شد. قدر و منزلت آلومینیوم در دورانی از تاریخ به‌جایی رسید که اشراف و ثروتمندان ظروف غذاخوری، قاشق و چنگال‌های خود را به‌جای طلا از آلومینیوم می‌ساختند.

از سمتی آلومینیوم با فرم فلزی در طبیعت یافت نمی‌شود ولی همراه‌با اکسیژن و سایر عناصر در ترکیبی میان سنگ‌ها، خاک‌های رسی و… وجود دارد. براین‌ اساس پژوهشگران سعی کردند تا توضیحی برای وجود این قطعه آلومینیومی باستانی پیدا کنند. گئورگه کوهل قائم مقام انجمن یوفو‌شناسی رومانی معتقد است که فناوری زمینی برای ساخت ماده و ترکیبات این قطعه مرموز وجود ندارد. البته این استدلال از سمت همه پژوهشگرانی که روی این قطعه آلومینیوم باستانی کار می‌کنند پذیرفته شده نیست. میهای ویتنبرگر مورخ اهل رومانی معتقد است که این قطعه بخشی از ارابه فرود یک هواپیمای جنگنده بمب‌افکن مسرشمیت ام‌ئی ۲۶۲ آلمانی از جنگ‌جهانی دوم است. همین‌طور نظریه‌ای دیگری که آن را بخشی از یک بیل مکانیکی می‌داند که در پی حفاری جدا شده است و به‌اشتباه در فهرست آثار باستانی ثبت شده است.

این توضیحات می‌تواند علت فرم قطعه را توضیح دهد ولی به‌نظر می‌رسد این نظریه‌ها توجهی به قدمت قطعه نمی‌کند. شاید هم هر ۳ توضیح نادرست باشند و این گوه از شهر آئود اثری به جامانده از فرهنگ‌های باستانی با فناوری پیشرفته باشد. در این‌صورت نیاز به تجدیدنظر جدی در تاریخ‌نگاری بشر داریم مگر اینکه نتایج آزمایش‌های تاریخ‌شناسی نیز مردود اعلام شود. هرچه باشد تا زمانی‌که خاستگاه این قطعه مرموز به‌طور رسمی معرفی نشده باشد هنوز می‌تواند در فهرست آثار چالش‌برانگیز باستانی و مورد توجه پژوهشگران باقی بماند.