نتیجه تکامل ژنتیکی مردمان باجائو: نگهداشتن تنفس به مدت 13 دقیقه در زیر آب
مردمان باجائو سبک زندگی سنتی عجیبی دارند. آنها در تمام طول زندگی با قایق از جایی به جای دیگر از دریاها سفر کرده و از منابع غنی صخرههای مرجانی و جنگلهای مانگرو (mangrove) برای ادامه حیات بهره میبرند. در نتیجه سالها زندگی در آبها و گذراندن بیشترین ساعات درون آب، آنها دچار تکامل ژنتیکی عجیبی شدهاند.
زندگی متفاوت مردمان باجائو
باجائو (Bajau) شهر ساحلی متعلق به کشور مالزی است که در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته است. مردمان ساکن در این منطقه اکثراً اهل فیلیپین هستند که سنتها و آیین نیاکان خویش را ادامه دادهاند و هنوز از راه ماهیگیری تأمین معاش میکنند. مردم باجائو 60 درصد از زندگی خود را درون آب زندگی میکنند، همین موضوع باعث شده است تا آنها دچار تغییرات ژنتیکی جالبی شوند.
رکورد عمیقترین شیرجه در عمق 79 متری در آب و سپری کردن بیش از 3 دقیقه در این عمق، در دست مردمان باجائو است. اگرچه آنها برای ماهیگیری روزانه خود، مجبور به شنا در این عمق نیستند، اما به دلیل ساختار فیزیکی تطابق یافته با این شرایط به راحتی قادر به انجام این کار هستند.
به نظر میرسد که تغییرات ژنتیکی بشر به منظور تکامل و تطابق با شرایط زیستی بر روی کره زمین به پایان نرسیده و همچنان ادامه دارد. سبک زندگی غیرمعمول و محیطی که این مردم در آن قرار دارند، باعث شده تا تغییرات ژنتیکی خاصی در آنها ایجاد شود. آنها اولین انسانهایی هستند که برای زندگی زیر دریا سازگاری فیزیکی پیدا کردهاند.
مطالعات انجام شده بر روی این افراد نشان داده است که مردمان باجائو در مقایسه با مردمان کشاورز همسایه دارای طحال بسیار بزرگتری هستند. از آنجاییکه این موضوع حتی در خصوص باجائوییهای غیرماهیگیر نیز صدق میکند، میتوان نتیجه گرفت که این تغییرات به واسطه جهشهای ژنتیکی نسل به نسل منتقل شده و باعث تکامل آنها شده است.
توانایی خارقالعاده ساکنین باجائو
بسیاری از مردم توانایی این را دارند که برای ثانیههایی نفس خود را در زیر آب حبس کنند و بعضی دیگر تا چند دقیقه هم قادر به انجام این کار هستند. اما مردمان سرزمین باجائو به طرز شگفتانگیز و باورنکردنیای میتوانند تا 13 دقیقه در عمق 61 متری از آب نفس خود را به راحتی حبس کنند.
این توانایی اعجاب برانگیز به واسطه افزایش اندازه طحال آنها به میزان 50 درصد در آنها بوجود آمده است. طحال عضو جالبی در بدن است که مسئولیت کمک به سیستم ایمنی و بازیافت سلولهای خونی را بر عهده دارد، با این حال انسان بدون آن نیز میتواند به حیات خود ادامه دهد. طحال مردم باجائو در زمان غواصی سلولهای اضافی خون ذخیره شده در خود را وارد جریان خون میکند تا ظرفیت اکسیژنرسانی را بالاتر ببرد، این درست مشابه اتفاقی است که در بدن پستانداران دریایی رخ میدهد.
معلوم نیست این تمدن مدرن وسبک زندگی آن چه تغییری توی ژنهای ما در آینده ایجاد می کند