والدین واقعاً فرزند مورد علاقه دارند!
توسط مهرانه راجعی ·
· ۰
تحقیقات جدید نشان می‌دهد احتمال بیشتری وجود دارد که پدر و مادرها دختران و بچه‌هایی را که خوش‌اخلاق‌تر هستند، ترجیح دهند. به عبارت دیگر، والدین واقعاً فرزند مورد علاقه دارند. البته این نتایج ممکن است فقط به برخی گروه‌ها از افراد قابل‌اطلاق باشد.
برخی والدین اصرار دارند که هرگز نمی‌توانند یک فرزند را به دیگری ترجیح دهند، اما یک مطالعه جدید این ادعا را زیر سؤال می‌برد.
تحلیلی جدید از 30 مطالعه که مجموعاً حدود 20,000 نفر را شامل می‌شود، نشان داده است که والدین بیشتر دختران را نسبت به پسران ترجیح می‌دهند. همچنین، تحقیقات نشان می‌دهد که والدین فرزندانی را که از نظر شخصیتی خوش‌برخوردتر و وظیفه‌شناس‌تر از خواهر و برادرهایشان هستند، بیشتر ترجیح می‌دهند. این مطالعات فقط در آمریکای شمالی و اروپای غربی انجام شده و اکثراً شامل افراد سفیدپوست بوده است، بنابراین نتایج ممکن است برای سایر جمعیت‌ها قابل‌تعمیم نباشد.
در این زمینه، «ترجیح‌دادن» یک فرزند به این معنا نیست که والدین واقعاً یک فرزند را بیشتر دوست دارند، بلکه به این معناست که والدین با یک فرزند رفتار مطلوب‌تری نسبت به دیگران دارند. محققان این نکته را در مطالعه‌ای که در مجله Psychological Bulletin منتشر شده است، توضیح داده‌اند.
الکساندر جنسن، یکی از نویسندگان این مطالعه و استادیار مدرسه زندگی خانوادگی در دانشگاه بریگام یانگ در یوتا، گفت: مسئله این نیست که والدین یکی از فرزندان را دوست دارند و دیگری را دوست ندارند. موضوع این است که به یکی از آن‌ها محبت نشان می‌دهند، با دیگری بیشتر درگیر کشمکش هستند یا با یکی بیشتر وقت می‌گذرانند.
چرا شناخت این تفاوت‌ها مهم است؟
درک تعاملات مختلف بین والدین و فرزندان مهم است، زیرا تحقیقات قبلی نشان داده‌اند کودکانی که رفتار مطلوب‌تری از والدین دریافت می‌کنند، احتمال بیشتری دارند که از سلامت روانی بهتر، موفقیت تحصیلی بالاتر و روابط خانوادگی سالم‌تر بهره‌مند شوند. در مقابل، کودکانی که رفتار مطلوب کمتری دریافت می‌کنند، ممکن است مشکلات بیشتری را تجربه کنند.
جنسن گفت: مطالعه‌ای چند سال پیش نشان داد اگر کودکان دلیل رفتار متفاوت والدین را درک کنند، این تفاوت‌ها دیگر اهمیتی نخواهند داشت. به عبارت دیگر، اگر کودکی متوجه شود که دلیل رفتار متفاوت والدین منصفانه است، احتمال بیشتری وجود دارد که آن را بپذیرد. به عنوان مثال، یک فرزند بزرگ‌تر ممکن است احساس کند که مادرش وقت بیشتری را صرف کمک به خواهر یا برادر کوچک‌ترش در انجام تکالیف می‌کند، اما وقتی متوجه می‌شود که خواهر یا برادر کوچک‌تر نیاز بیشتری به این کمک دارد، این رفتار را درک می‌کند.
جنسن اضافه کرد: امیدوارم والدین از مطالعه ما به‌عنوان محرکی استفاده کنند تا بررسی کنند چگونه ممکن است با فرزندانشان متفاوت رفتار کنند و سپس تلاش کنند مطمئن شوند که این تفاوت‌ها منصفانه و برای فرزندانشان قابل‌درک است.
جزئیات تحلیل جدید
در تحلیل جدید، جنسن و همکارانش داده‌های 30 مقاله علمی و 14 پایگاه داده را بررسی کردند که اطلاعاتی درباره پویایی‌های خانوادگی 19,469 نفر ارائه می‌کرد. حدود 67٪ از این افراد اهل ایالات متحده بودند و بقیه از اروپای غربی و کانادا بودند.
محققان بررسی کردند که چگونه ویژگی‌های خاص کودکان با نحوه رفتار والدین با آن‌ها ارتباط دارد. این داده‌ها از روش‌های مختلفی جمع‌آوری شده بودند، از جمله مصاحبه‌ها، نظرسنجی‌ها و مشاهدات خانگی.
ویژگی‌های کودکان شامل عواملی مانند ترتیب تولد نسبت به خواهر و برادرها، جنسیت و ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها بود، از جمله برون‌گرایی، خوش‌برخوردی، وظیفه‌شناسی و روان‌رنجوری (تمایل به تجربه احساسات منفی). تشخیص فرزند مورد علاقه والدین از طریق نحوه تعامل آن‌ها با فرزندان، مقدار پولی که برای آن‌ها خرج می‌کردند یا میزان کنترلی که بر آن‌ها اعمال می‌کردند (قوانین سختگیرانه یا آزادانه) بررسی شد.
این مطالعه فقط به روابط بین ویژگی‌های کودکان و رفتار متفاوت والدین پرداخته است. بنابراین، نتایج به‌تنهایی نمی‌تواند توضیح دهد که چرا والدین دختران و فرزندان خوش‌برخوردتر را به پسران و فرزندان منزوی‌تر ترجیح می‌دهند.
با این حال، نویسندگان مطالعه حدس می‌زنند که کودکان خوش‌برخورد احتمالاً تمایل بیشتری به انجام وظایف محول‌شده دارند. به این معنا که والدین ممکن است آن‌ها را راحت‌تر مدیریت کنند و در نتیجه پاسخ مثبت‌تری به آن‌ها نشان دهند.
در آینده، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا این ترجیحات والدین در خانواده‌هایی با فرهنگ‌های متنوع‌تر و همچنین در مراحل مختلف زندگی وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال، بررسی رفتار والدین با فرزندان در بزرگسالی نیز می‌تواند موضوعی جالب برای تحقیقات باشد.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.