15 واقعیت جالب درباره مونالیزا – نمادین ترین نقاشی جهان
نقاشی مونالیزا، شاهکار لئوناردو داوینچی، مدتهاست که الهامبخش جهان است. لبخند ظریف و پسزمینه پیچیده او باعث شده است که نسلها به معنای این اثر هنری فکر کنند. ما در اینجا 15 مورد از جالبترین واقعیتهای این نقاشی 500 ساله را با شما به اشتراک میگذاریم.
15 حقیقت درباره نقاشی مونالیزا:
1. مونالیزا شناخته شده ترین نقاشی در جهان است
مونالیزا به عنوان «معروفترین، پربازدیدترین، پرنوشتهترین، پرخوانندهترین اثر هنری در جهان» توصیف شده است.
2. مونالیزا دارای رکورد جهانی گینس برای بالاترین ارزش بیمه نقاشی است
در سال 1962، این نقاشی 100 میلیون دلار آمریکا ارزیابی شد که معادل 870 میلیون دلار در سال 2021 است. بنابراین، یکی از ارزشمندترین نقاشیهای جهان به حساب میآید.
3. مونالیزا یک شخص واقعی بود
ظاهراً این نقاشی به سفارش یک تاجر ابریشم ثروتمند به نام فرانچسکو دل جوکوندو ساخته شده است. این نقاشی از همسرش، لیزا دل جوکوندو، که با نام خانوادگی لیزا گراردینی شناخته میشد، بوده است.
هدف این نقاشی هرچه که باشد، میدانیم که مطمئناً در طول عمر طولانی خود معنادار بوده است.
4. مونالیزا از طریق دزدی به شهرت رسید
در حالی که این نقاشی مدتها به عنوان یک شاهکار در دنیای هنر تلقی میشد، بعد به سرقت رفتنش، معروف شد. این نقاشی در سال 1911 به سرقت رفت و این خبر در تمام روزنامههای سراسر جهان گزارش شد. حتی تعدادی از چهرههای مهم دنیای هنر مضنون این سرقت شدند. حتی پابلو پیکاسو هم مورد بازجویی قرار گرفت.
وینچنزو پروجیا، دزد این اثر، برای مدت کوتاهی در موزه لوور کار کرده بود و به همراه دو نفر دیگر نقاشی را دزدیدند. پروجیا، یک مهاجر ایتالیایی، وطن پرستی بود که معتقد بود این نقاشی باید به ایتالیا بازگردانده شود. پس از گذراندن تنها شش ماه در زندان به دلیل جنایت خود، به عنوان یک قهرمان در ایتالیا مورد استقبال قرار گرفت.
زمانی که این تابلو دو سال پس از ناپدید شدنش به موزه لوور بازگردانده شد، بسیار معروف شد و سر زبانها افتاد.
5. مونالیزا جز بخش خصوصی نیست و متعلق به مردم است
در طول انقلاب فرانسه در 1787-1799، شورشیان ادعا کردند که مجموعه سلطنتی باید جز دارایی مردم قرار بگیرد. بنابراین، این نقاشی متعلق به عموم است و دیگر هرگز بخشی از یک مجموعه خصوصی نشد.
6. مونالیزا از چندین حمله جان سالم به در برده است
میپرسید چه کسی میخواهد به یک نقاشی حمله کند؟ به نظر میرسد تعداد زیادی از مردم!
در سال 1956، سنگی با چنان قدرتی به سمت مونالیزا پرتاب شد که پوشش شیشهای اطراف تابلو را شکست. این سنگ در واقع مقداری رنگدانه را در نزدیکی آرنج چپ او جابهجا کرد. در همان سال یک نفر به سمت تابلو اسید پاشید.
بعد از این حملات، شیشه ضد گلوله برای این نقاشی کار گذاشتند. با این حال این نقاشی دوباره با اسپری رنگ و فنجان چای مورد حمله قرار گرفت اما به خاطر شیشه ضد گلوله، آسیب بیشتری به آن وارد نشد.
معمولا افراد این کار را به عنوان اعتراض برای بدرفتاری و مشکلاتی که دارند، انجام میدهند. حمله با اسپری رنگ زمانی اتفاق افتاد که این نقاشی در توکیو بود و یک زن در اعتراض به عدم دسترسی معلولان به موزه ملی توکیو، به آن رنگ قرمز پاشید.
فنجان چای توسط یک زن روسی پاشیده شد که از تابعیت فرانسوی محروم شده بود. بنابراین مونالیزا را میتوان نمادی از فرانسه (مثل برج ایفل) در نظر گرفت که افراد ناامید، اینگونه اعتراض خود را بر روی نقاشی نشان میدهند.
7. شما میتوانید مونالیزا را فقط برای 30 ثانیه ببینید
از آنجایی که افراد زیادی برای دیدن این اثر هنری میآیند، یک سیستم نوبتدهی گروهی برای دیدن نقاشی وجود دارد. هر گروه فقط 30 ثانیه فرصت دارد تا نقاشی را ببیند. این کار برای جلوگیری از تجمع زیاد جمعیت است.
8. نسخههای دیگر این نقاشی هم وجود دارد
حداقل دهها نسخه از مونالیزا وجود دارد که بیشتر توسط دانش آموزان نقاشی، کشیده شده است. یکی از این تابلوها در موزه پرادو به نمایش درآمده است. محققان باور دارند که این نقاشی در کنار مونالیزای لئوناردو، طی سالهایی که تکمیل آن طول کشید، کشیده شدهاست.
9. لئوناردو داوینچی احتمالاً 16 سال را صرف تکمیل مونالیزا کرده است
از آنجایی که مونالیزا بیش از 500 سال پیش نقاشی شده است، ساختن تصویر کاملی از آن سخت بوده است. محققان و مورخان هنر سالهاست در مورد تاریخچه آن بحث و تحقیق میکنند اما هنوز سر هیچ زمانی به توافق نرسیدهاند.
لوور بیان میکند که این نقاشی بدون شک بین سالهای 1503 و 1506 کشیده شده است. بعضی محققان این باور را دارند که در واقع دو نقاشی وجود دارد، یکی در سال 1503 و دیگری در سال 1513 آغاز شده است و دومی همان چیزی است که امروزه در موزه لوور میبینیم. بحثهای زیادی در مورد زمان نقاشی مونالیزا وجود دارد اما بیشتر بر این باورند که این کار در سال 1503 آغاز شد و در سال 1516 به همراه لئوناردو به فرانسه برده شد.
10. مونالیزا یک نقاشی پیچیده و فریبنده است
برای کسانی که شاید چندان با هنر و دنیای هنر آشنا نباشند، میتواند این سوال پیش بیاید که چرا این نقاشی اینقدر معروف و جذاب است؟ چهره این زن در نقاشی که ساده است!
چیزی که این نقاشی را بسیار منحصر به فرد میکند، تعدادی ویژگی خاص است. در این نقاشی سوژه بیشتر به سمت بیننده معطوف میشود و از ژست سنتی که در آن زمان در هنر ایتالیایی رایج بود، استفاده نشده است.
علاوه بر این، لئوناردو استاد اسفوماتو بود، سبکی از محو کاری و سایهزنی ظریف که سوژه را در میان دود یا مه نشان میدهد. منحنیهای مو و لباس سوژه، رودخانهها و درههای پشت آن، همه هماهنگی و تعادل خاصی باهم دارند.
11. مونالیزا به عنوان یک شاهکار کهن الگویی از رنسانس ایتالیا در نظر گرفته میشود
لئوناردو داوینچی به عنوان یکی از استادان دوره رنسانس ایتالیا شناخته میشد. پس جای تعجب نیست که یکی از بزرگترین قطعات او نماینده این دوره در نظر گرفته شود.
12. دما و رطوبت محل نقاشی کنترل میشود
مونالیزا بر روی تابلوی صنوبر نقاشی شده است نه بوم. از آنجایی که صفحه صنوبر چوبی است، با رطوبت و دمای محیط اطراف خود منبسط و منقبض میشود. این روزها این نقاشی در یک محیط کنترل شده پشت جعبه ضد گلوله خود نگهداری میشود. رطوبت بین 10 ± 50 درصد است و دما همیشه بین 64 تا 70 درجه فارنهایت (18 تا 21 درجه سانتی گراد) است.
13. مونالیزا اتاق خودش را در لوور دارد
از آنجایی که این یک نقاشی اندازه متوسطی دارد، ممکن است عجیب به نظر برسد که یک اتاق کامل برای خودش داشته باشد. با این کار، جمعیت عظیمی که برای دیدن او میآیند، وقتی فقط 30 ثانیه وقت دارند، دیگر نگران حواس پرتی و تماشای نقاشیهای دیگر نیستند چون در اتاق هیچ اثر هنری دیگری وجود ندارد.
14. برخی فکر میکنند مونالیزا یک سلف پرتره است
تئوریهای زیادی در مورد این نقاشی وجود دارد. یکی از جالبترین و محبوبترین آنها این است که این نقاشی در واقع نمادی زنانه از خود لئوناردو داوینچی است.
برخی از مورخان این نظریه را تا جایی پیش بردند که آن را آزمایش کنند. کمیته ملی میراث فرهنگی ایتالیا قصد دارد تحقیقاتی را آغاز کند، جسد او را نبش قبر کند و صورتش را از روی جمجمهاش بازسازی کند. این کار به مورخان اجازه میدهد تا بفهمند که آیا لئوناردو واقعاً شبیه شاهکارش است یا خیر.
15. مونالیزا در واقع ایتالیایی است
در حالی که این نقاشی متعلق به فرانسه است، در پاریس آویزان است و نمادی از غرور فرانسوی است، هنرمند و سوژه هر دو ایتالیایی بودند. تنها دلیل خوش شانسی فرانسه برای داشتن این شاهکار این است که پادشاه فرانسه از لئوناردو داوینچی برای زندگی و کار در فرانسه دعوت کرد.
لئوناردو داوینچی این نقاشی را با خود آورد تا آن را تمام کند زیرا حتی پس از گذشت سالها هنوز ناقص بود. پس از مرگ هنرمند در سال 1519 این نقاشی به پادشاه فرانسیس اول رسید و در نهایت متعلق به خانواده سلطنتی فرانسه و سپس فرانسه شد.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته میشود.