کودکان جنگ ، سربازان تروریستی فردا یا بیماران روانی بی فایده برای آینده؟
توسط کودکان بدترین قربانیان جنگ هستند. کودکان جنگ ، این فرشته‌های کوچک بدون دخالت در سیاست و انتخابات، حتی شعار و یا شناختن دین خود، قربانی سیاست و انتخابات بزرگ‌ترهایی می‌شوند که در کاخ‌های امن خود نشسته و فرامین جنگهای خانمان‌سوز را صادر می‌کنند. عده‌ای هم با دریافت این فرامین، خود را در آتش این رویداد جهنمی انداخته و “واق‌واق” کنان، مبدل به تازیان دوزخ، بر روی زمین می‌شوند. جنگهای خاورمیانه و به تعبیر برخی بهار عربی که منجر به کوخ کشیدن “دیکتاتورها” شده و همچنین رونمایی از گروه تروریستی بی‌رحم با نام داعش، بخش عظیمی از جهان را به یک میدان جنگ مبدل کرده است که پا را مرزها فراتر نهاده و سنگرها را به درون شهرها کشانده است.
علاوه بر اتفاقات جدید، گروهک‌های کثیف ازجمله “طالبان” نیز با ادعای پیاده‌سازی شریعت و اصول دین، مردم و کودکان بی‌گناهی را شکنجه کرده و به دام مرگ می‌کشانند تا اهداف پلید خود را گسترش دهند. هیچ‌یک از سازمان‌های حقوق بشر و دفاع از حقوق کودکان سازمان ملل، NGO های رسمی و غیررسمی و غیره، هنوز موفق به جلوگیری از کشتار کودکان بی‌گناه نشده‌اند. گروه‌هایی که البته با تلاش بسیار در راستای توقف این جنگ و کشتارهای بی‌رحمانه در حال فعالیت هستند اما هیچ‌یک از این اقدامات کارساز نبوده و از کشتار بی‌رحمانه گروهک‌های تروریستی جلوگیری به عمل نمی‌آید.
وضعیت کودکان جنگ
با توجه به جمیع آمار، مرگ کودکان جنگ تا ۵ سال، در جریان جنگ و درگیری‌های تروریستی، طی ۲۳ سال اخیر به بالاترین حد خود رسیده است. تنها در سال ۱۳۹۵، نزدیک به ۴ میلیون کودک عراقی در معرض تجاوز جنسی، بردگی، کشتار در جنگ، ربوده شدن و همچنین اجبار به شرکت در جنگ بوده‌اند. از ابتدای سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۱۶، نزدیک به ۲ هزار نوجوان عراقی زیر ۱۸ سال ربوده‌شده و یا به جبهه‌های جنگ رفته و یا به آنها تجاوز شده است. نزدیک به ۳۰۰ هزار کودک، در ۱۹ کشور جهان، به‌اجبار در جبهه‌های جنگی حضور یافته‌اند که سایه اکثر آنها را گروهک‌های تروریستی و افراط‌گرای دینی شکل می‌دهند.
تا همین چند سال پیش، عمده آمار این بحث به کشورهای آفریقایی بازمی‌گشت؛ اما امروزه باوجود جنگهای داخلی و خارجی که در سوریه، عراق، یمن و افغانستان در جریان است، این آمار به خاورمیانه نیز سرایت کرده است. در یکی از بدترین شرایط، جنگ سوریه را شاهد هستیم؛ این جنگ داخلی که پای داعش را نیز به میان کشیده است، موجب کشته و آواره شدن میلیون‌ها سوری شده است. تا مردادماه سال ۱۳۹۷، سازمان ملل تائید کرد که بیش از ۷ هزار کودک سوریه‌ای کشته و یا نقص عضو دائم شده‌اند. این آمار که تنها در ۷ سال به وقوع پیوسته است، می‌تواند تا ۲۰ هزار نفر نیز افزایش یابد.
اما این کودکان تنها با کشتار و یا نقص عضو روبرو نیستند؛ این فرشتگان کوچک حتی اگر از “سرب داغ” و انواع و اقسام بمب و موشک‌ها نیز جان سالم به در ببرند، درگیر مشکلات روانی و تجاوز خواهند بود. در حالتی که قوانینی در کشور حاکم نبوده و دولتها برای کشتار مخالفان خود، شهرها را به زیر آتش فرومی‌برند، امکان تجاوز به این معصومان کوچک افزایش پیدا میکند. آنها بدون امکان ادامه تحصیل، در معرض مشکلات بسیار روانی قرار داشته و هیچ‌گاه امکان بازسازی کشور خود را پیدا نخواهند کرد. در سال جاری بیش از ۱۲۰۰ مورد نقض حقوق بشر ازجمله مرگ و جراحت بیش از ۶۰۰ کودک سوری روی‌داده است. این آمار تنها محدود به جنگهای سوریه و عراق است؛ اما جنگهای خانه‌خراب گروه تروریستی طالبان نیز بدون وقفه در جریان است!
تنها در حدفاصل سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳، کشتار کودکان جنگ در افغانستان تا ۳۰% رشد داشت. در این یک سال، حداقل ۵۴۵ کودک افغان در ۷۹۰ حادثه تروریستی کشته‌شده‌اند. در سال گذشته، تنها در ۶ ماه نخست سال، نزدیک به ۴۰۰ کودک در درگیری و عملیات‌های تروریستی افغانستان کشته‌شده‌اند. به دور از این آمار، مشکلات عمیقی که طالبان برای این مردم بی‌دفاع فراهم کرده است، پایانی ندارد. گروه تروریستی و شرور طالبان، با درس خواندن دختران مخالف بوده و به‌عنوان یک گروهک تندروی اسلامی، تنها به عقیده و شریعت‌های ساختگی خود پایبند است. افزون بر دولت رسمی افغانستان، بسیاری از والی، دهکده و شهرهای این کشور نیز در حال جنگ با این گروه تروریستی هستند.
تاثیر وحشتناک جنگ بر کودکان
طالبان باهدف جلوگیری از تدریس و آموزش دختران، معلمان را اعدام کرده و کودکان بسیاری را به قتل می‌رساند که بخش بزرگی از آنها را دختران تشکیل می‌دهند. خاطرات مردم این کشور جنگ‌زده از چنین اعدام‌هایی بسیار تلخ و تکان‌دهنده است؛ افراد این گروه تروریستی در چند سال اخیر، اقدامات مشمئز کننده بسیاری را در این راستا به انجام رسانده‌اند؛ از قطع گوش برخی از کودکان تا اعدام معلم‌ها در مدارس کوچک و فقیر گرفته تا نگاه‌داشتن جنازه‌ها در محیط تدریس به‌منظور درس عبرت! هرچند که درگیری‌های بسیاری از سوی نیروهای دولتی و ائتلاف خارجی با این گروه صورت می‌گیرد، اما ظاهراً کافی نبوده و هنوز خبری از حذف طالبان به چشم نمی‌خورد.
متأسفانه افزون بر بالا رفتن آمار کشتار در بین کودکان کشورهای درگیر جنگ، مسائل روانی آنها نیز در میان است. آیا این کودکان سربازان فردای گروهک‌های تروریستی خواهند بود؟ متأسفانه به‌تازگی اخباری دردناک از خودکشی کودکان جنگ در سوریه و عراق به گوش می‌رسد…
توسط 
توسط 
سلام.
فعلا که آمریکا و انگلیس و اسرائیل ، دارن مثل آب خوردن به کشورهای ضعیف حمله میکنن.
هیچکی هم جرات نداره بهشون چپ نگاه کنه.
و اِلا ، اونا هم مورد حمله قرار میگیرن.
واقعا هیچکس نمیتونه جلوشون رو بگیره؟؟؟؟
یه مرد با شرف و نترس توی سازمان ملل پیدا نمیشه.
اگه اینطوره ، پس سازمان ملل به چه دردی میخوره؟
فقط میخوان با این نمایش هاشون ، ادای آدم خوبا رو دربیارن.
و اِلا هیچ خبری نیست.
بیچاره مردم جنگ زده.
شهوتِ قدرت و ثروت ، چشم این جلادان( آمریکا ، انگلیس ، اسرائیل) رو کور کرده.
اگه مردم جهان ، اونا رو تحریم کنن ، حالشون جا میاد.
ولی وقتی که مردم میگن که به ما ربطی نداره ، هیچکاری نمیشه کرد.
چی میشه گفت…؟؟
خشونت زائیده ترس وتعصب وجهل است ترکیب این سه باهم ترکیب وحشتناکی می شود .
من یکی از کودکانی بودم که از سن 14 سالگی تا 22 سالگی در جنگ بودم و از کشورم دفاع کردم. و الان 44ساله هستم و سالهاست که مریض روانی هستم ولی کشورم که همه چیز ازم گرفت هچی به من نداد! الان تو یکی از کشورهای اروپایی زندگی میکنم و تا آخر عمر مدیون آنها هستم.
جنگ بزرگترین بلای انسانی است که تمدنها را در خطر انقراض قرار میدهد و علیرغم اینکه یکی از اهداف اصلی سازمان ملل جلوگیری از بروز جنگهای خانمان سوز است اما در زمینه تروریسم بسیار ناکارامد بوده و وجود این سازمان را بی ارزش جلوه داده . تروریسم خطری بمراتب بزرگتر از جنگ کلاسیک است و زندگی روزمره افراد و دولتها را فلج میکند و جوامع را در موقعیتی قرار میدهد که نمیدانند در وضعیت جنگی هستند یا خیر تا نکات ایمنی را رعایت کنند.
لعنت به جنگ