در خانه کفش نپوشید؛ عادتی کوچک با فواید بزرگ برای سلامت
توسط مهرانه راجعی ·
· ۰
درآوردن کفش بیرون خانه ممکن است یک رسم فرهنگی یا ترجیح شخصی به نظر برسد. اما شواهد علمی روبه‌افزایش نشان می‌دهند که این عادت، هوشمندانه و حتی حیاتی است و ما را از تهدیدهای ناپیدا اما جدی برای سلامت محافظت می‌کند.
به چشم‌های خود اعتماد نکنید
تمیزی معمولاً با آلودگی قابل‌مشاهده ارتباط دارد. اما در مورد کفش، آنچه در زیر سطح پنهان شده است، اغلب میکروسکوپی و بسیار خطرناک‌تر از کمی گل یا چمن خشک‌شده است. کفش‌های بیرون، باکتری‌ها، آلرژن‌ها و مواد شیمیایی سمی را حمل می‌کنند؛ موادی که بسیاری از آن‌ها با نگرانی‌های جدی بهداشتی مرتبط هستند.
فکر کنید کفش‌های شما هر روز کجاها می‌روند: توالت‌های عمومی، پیاده‌روها، راهروهای بیمارستان‌ها و چمنزارهایی که با مواد شیمیایی مانند علف‌کش‌ها و حشره‌کش‌ها برای کنترل علف‌های هرز و آفات پردازش شده‌اند.
مطالعه‌ای از دانشگاه آریزونا نشان داد که 96 درصد کفش‌های بررسی‌شده دارای باکتری کلی‌فرم هستند که معمولاً در مواد مدفوع یافت می‌شود. به طرز نگران‌کننده‌ای، 27 درصد از آن‌ها باکتری ای.کولای داشتند، که با انواع عفونت‌های خطرناک مرتبط است.
در حالی که برخی از گونه‌های ای.کولای بی‌ضرر هستند، گونه‌های دیگر توکسین شیگا تولید می‌کنند که می‌تواند اسهال خونی ایجاد کرده و به سندروم اورمیک همولیتیک منجر شود؛ وضعیتی که ممکن است نارسایی کلیه و مرگ را به دنبال داشته باشد. کودکان زیر پنج سال به دلیل سیستم ایمنی در حال رشد و برخورد مکرر دست به دهان، بیشتر در معرض خطر هستند.
اما ای.کولای تنها میکروب همراه کفش شما نیست. کفش‌ها همچنین کلستریدیوم دیفیسیل را منتقل می‌کنند، باکتری‌ای که برای ایجاد اسهال دردناک و گاهی شدید شناخته می‌شود و استافیلوکوکوس اورئوس، از جمله گونه مقاوم به دارو MRSA، که می‌تواند عفونت‌های عمیق پوستی، ذات‌الریه یا حتی عفونت‌های کشنده جریان خون ایجاد کند.
ماجرا به میکروب‌ها ختم نمی‌شود!
خطرات سلامت به باکتری‌ها محدود نمی‌شود. کفش‌ها همچنین ناقل مواد شیمیایی و آلرژن‌ها هستند. مطالعات نشان داده‌اند که کفش‌های بیرونی می‌توانند آفت‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و فلزات سنگین مانند سرب را به داخل خانه بیاورند؛ موادی که به‌ویژه برای کودکان و حیوانات خانگی خطرناک هستند.
قرارگیری در معرض سرب، که اغلب از گردوغبار یا خاک شهری می‌آید، برای کودکان بسیار مضر است، زیرا می‌تواند رشد مغز را مختل کرده و مشکلات شناختی مادام‌العمر ایجاد کند. علاوه بر این، آلرژن‌هایی مانند گرده گل می‌توانند به کف کفش شما بچسبند و آلرژی‌ها و مشکلات تنفسی را در محیط خانه تشدید کنند.
موضوع نگران‌کننده‌تر این است که مواد درزگیر آسفالت که در مسیرها و جاده‌ها استفاده می‌شوند، حاوی ترکیبات سرطان‌زا هستند. یک مطالعه در آمریکا نشان داد که این مواد شیمیایی می‌توانند به داخل خانه انتقال یابند و در گردوغبار خانه باقی بمانند؛ گاهی تا 37 برابر بیشتر از سطح خارج از خانه.
حالا چه کسانی بیشتر وقت خود را نزدیک به زمین می‌گذرانند؟ کودکان و حیوانات خانگی. کودکان روی زمین می‌خزند، بازی می‌کنند و اغلب دست‌های خود را در دهان می‌برند. حیوانات خانگی پس از قدم‌زدن روی این سطوح آلوده، پنجه‌های خود را لیس می‌زنند. پوشیدن کفش‌های بیرونی در خانه می‌تواند ناخواسته میزان قرارگیری آن‌ها در معرض این مواد مضر را افزایش دهد.
کف‌های تمیز: خانه سالم
با توجه به شواهد، درآوردن کفش بیرون خانه می‌تواند یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین اقداماتی باشد که باید در خانه برای سلامت عمومی انجام دهید. با درآوردن کفش‌ها در ورودی خانه، شما فقط از لک‌شدن فرش جلوگیری نمی‌کنید،بلکه به‌طور قابل‌توجهی مواجهه خانواده‌تان با میکروب‌ها و مواد شیمیایی مضر را کاهش می‌دهید.
انجام این کار سخت نیست. می‌توانید فضایی برای کفش‌ها در نزدیکی ورودی تعیین کنید، یک جا کفشی یا سبد تهیه کرده و حتی چند جفت دمپایی راحت برای مهمانان در نظر بگیرید. اگر تا کنون این کار را امتحان نکرده‌اید، شاید در ابتدا درخواست از کسی برای درآوردن کفش‌هایش عجیب به نظر برسد، اما به‌راحتی می‌توان فراموش کرد؛ وقتی کاری به‌ظاهر ساده، مانند واردشدن به خانه، می‌تواند چنین خطرات پنهانی را به همراه داشته باشد.
در واقع وقتی حجم زیاد باکتری‌ها و مواد شیمیایی سمی که به کف کفش‌ها می‌چسبند را متوجه شوید، مشخص می‌شود: پوشیدن کفش‌های بیرون در داخل خانه، شبیه دعوت از هر نوع آلودگی و میکروب به خصوصی‌ترین فضاهای زندگیتان است.
پس دفعه بعد که به خانه رسیدید، لحظه‌ای وقت بگذارید و کفش‌هایتان را درآورید، آنوقت کف‌های شما و سلامتی‌تان از شما تشکر خواهند کرد.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.