انقلاب‌های جهان: مهم‌ترین انقلاب‌های تاریخ که تاثیرات مهمی بر جهان داشتند!

کتاب‌های درسی تاریخ پر از صفحاتی است که انقلاب‌های مختلف را توصیف می‌کند و در تمام دنیا افرادی برای خواسته‌هایشان جنگیدند و جان خود را از دست دادند تا سیستم حاکمیت موجود را با سیستم بهتری جایگزین کنند. البته بسیاری از انقلاب‌های جهان ناکام بودند یا با شکست مواجه شدند اما در برخی موارد شاهد انقلاب‌هایی سازنده و پیروزمندانه هستیم که در جهان تاثیر گذاشتند. در واقع تاثیر برخی از انقلاب‌ها به کشور‌های دیگر و قاره‌های دیگر نیز کشیده شد و تحول عظیمی در زندگی بشر ایجاد کرد. در ادامه قصد داریم تا به مهم‌ترین انقلاب‌های تاریخ بپردازیم و مروری بر تاریخ انقلاب‌های جهان داشته باشید.

مهم‌ترین انقلاب‌های تاریخ

انقلاب آمریکا (سال‌های ۱۷۶۵ تا ۱۷۸۳)

همانطور که می‌دانید آمریکا تحت استعمار بریتانیا بود و تنش بین بریتانیا و ۱۳ مستعمره‌‌ی آمریکایی (۱۳ ایالات آمریکای شمالی) آنها از سال ۱۷۶۵ و با وضع قانون تمبر آغاز شد. این حکم، مالیات نامطلوبی را به عنوان پرداخت هزینه‌های جنگ هفت ساله با فرانسه برای مستعمرات وضع کرد. در نتیجه هنگامی که مردم این مناطق در مورد قوانین مالیاتی جدید ابراز نارضایتی کردند با خشونت روبرو شدند. از سوی دیگر یک اقدام شورشی قابل توجه در سال ۱۷۷۳ اتفاق افتاد و گروهی از معترضین معروف به پسران آزادی، ۳۴۲ صندوق چای را در اعتراض به مالیات، به بندر بوستون ریختند و این رویداد به چای بوستون معروف شد. در رویدادی دیگر در سال ۱۷۷۴، ۱۲ نماینده از سیزده مستعمره برای بحث و گفتگو درباره‌ی اوضاع گرد هم آمدند و کنگره قاره‌ای را تشکیل دادند. این کنگره در ابتدا خواستار استقلال نبود و بیشتر بر روی محکوم کردن قوانین مالیاتی تمرکز داشت. اما در نهایت هنگامی که نیروهای پادشاه برای مصادره سلاح و تجهیزات نظامی آمریکا اعزام شدند، در سال ۱۷۷۵ با نبردهای لکسینگتون و کنکورد جنگ آغاز شد. در 4 ژوئیه سال بعد، کنگره قاره اروپا اعلامیه استقلال را تصویب کرد و در نهایت زمینه شکل گیری ایالات متحده آمریکا فراهم شد. این خشونت‌ها چندین سال ادامه داشت تا اینکه سربازان جورج واشنگتن در کنار ارتش فرانسه در نبرد یورک تاون در سال ۱۷۸۱ پیروزی قاطع بر انگلیس را بدست آوردند.

انقلاب فرانسه (سال‌های ۱۷۸۹ تا ۱۷۹۹)

در اواخر قرن هجدهم، به جز اشراف که سبک زندگی پر زرق و برق و گرانی داشتند، بقیه مردم در شرایط بدی زندگی می‌کردند. مردم فرانسه از سلطنتی که مالیات‌های سنگین جمع می‌کرد اما در ازای آن چیزی ارائه نمی‌داد ناامید بودند و نارضایتی گسترده‌ی خود را از شاه لوئی شانزدهم نشان دادند. مورخان ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹ را آغاز درگیری انقلابیون فرانسه می‌دانند. در واقع در این تاریخ انقلابیون به یک زره خانه و زندان قرون وسطایی حمله کردند تا همزمان با حمله به نمادی از قدرت مطلق سلطنت، خود را مسلح کنند. دو ماه بعد شورش های جمعی کشور را فرا گرفت. در تابستان سال ۱۷۹۲، گروهی از افراط گرایان معروف به ژاکوبین‌ها، پادشاهی را که قصد فرار داشت، دستگیر کردند. این امر منجر به تأسیس کنوانسیون ملی، اولین جمهوری فرانسه شد. در ژانویه ۱۷۹۳، پادشاه لوئی شانزدهم با گیوتین اعدام شد. در پایان، بیش از ۱۷۰۰۰ به اصطلاح دشمن انقلاب اعدام شدند و حداقل ۱۰ هزار نفر دیگر در زندان منتظر محاکمه بودند. پس از چهار سال سختی، فساد و نارضایتی، در سال ۱۷۹۹ وقتی ناپلئون بناپارت قدرت را از طریق کودتا به دست گرفت، درگیری‌ها پایان یافت. انقلاب فرانسه با لغو سلطنت فرانسه که قرن‌ها بر آن حکومت کرده بود، قابل توجه است. این انقلاب، قدرت مردم و توانایی آنها در ایجاد تغییر را نشان می‌دهد.

انقلاب هائیتی (سال‌های ۱۷۹۱ تا ۱۸۰۴)

یکی دیگر از انقلاب‌های تاریخ، انقلاب هائیتی است. در سال ۱۷۹۳، جمعیت سفیدپوستان با انگلیس پیمان بستند و انگلیس که نگران شورش در مناطق کارائیب، به ویژه جامائیکا بود، با فتح مستعمره و بازگرداندن برده‌داری موافقت کرد. در این میان اسپانیا نیز وارد درگیری شد، زیرا مستعمره آنها سانتو دومینگو نیز در جزیره هیسپانیولا واقع شده بود. این انقلاب یکی از بهترین و موفقیت‌آمیزترین اقدام بردگان در طول تاریخ اروپا و آمریکا بود. این شورش و انقلاب در نهایت به تاسیس یک کشور مستقل برای این مردم که در آن زمان برده بودند ختم شد. انقلاب هائیتی با شورش برده‌های سیاه‌پوست آفریقایی در سال ۱۷۹۱ آغاز شد و تا سال ۱۸۰۴ با شکست ارتش فرانسه پایان یافت و به پیروزی بردگان آن زمان ختم شد. در آخر هم هائیتی به یک کشور مستقل تبدیل شد. اما پس از استقلال هائیتی اقلیت سفیدپوست این کشور در سال ۱۸۰۴ به دستور حاکمیت این کشور تازه تاسیس کشته شدند و این انقلاب با مرگ ۳۰۰۰ نفر سفیدپوست هائیتی به پایان رسید.

انقلاب چین (سال ۱۹۱۱)

به دلیل مجموعه‌ای از جنگ‌های ناموفق‌، سلسله چینگ به سرعت در آسیا از شهرت خارج شد. ناامیدی در سراسر کشور افکار اعتراضی را در میان شهروندان عادی برانگیخت. در نتیجه، در نخستین سال‌های قرن ۲۰، اتحاد انقلابی در تلاش برای از بین بردن نظام شاهنشاهی چین تشکیل شد. سون یات سن، سیاستمدار و پزشک که پدر ملت لقب گرفت، نقشی اساسی در این جنبش داشت. چندین شورش آغاز شد که همه آنها توسط ارتش چینگ سرکوب شدند. اما در پاییز ۱۹۱۱، قیامی در ووچانگ روند معکوسی را ایجاد کرد. به منظور جلوگیری از خونریزی، دادگاه چینگ بحث در مورد احتمال سلطنت مشروطه را آغاز کرد و تا آنجا پیش رفت که یوان شیکای را به عنوان نخست وزیر جدید معرفی کرد. حتی با وعده اصلاح، استان‌های مختلف چین بیعت خود را با اتحاد انقلابی اعلام کردند. نمایندگان استان‌ها گرد هم آمدند و سان یات سن را به عنوان رئیس جمهور موقت جمهوری جدید چین انتخاب کردند. در سال ۱۹۱۲، امپراطور از تخت سلطنت کناره ‌گیری کرد و به این ترتیب سیستم شاهنشاهی و حکومت چند صد ساله سلسله چینگ پایان یافت. یوان شیکائی پس از مذاکره تا زمانی که به عنوان اولین رئیس جمهور رسمی منصوب شود با تشکیل جمهوری موافقت کرد. انقلاب ۱۹۱۱ به دلیل زمینه‌سازی برای انقلاب کمونیستی چین در سال ۱۹۴۹، لحظه‌ای حساس در تاریخ چین بود و این انقلاب منجر به تاسیس جمهوری خلق چین تحت حاکمیت مائو تسه تونگ شد.

انقلاب روسیه (سال ۱۹۱۷)

در آغاز قرن بیستم، روسیه یکی از کشورهای توسعه نیافته و فقیر در اروپا بود. کارگران به دلیل وضعیت کشور خود درگیر مبارزه بودند و در سال ۱۹۰۵ به سلطنت اعتراض کردند که منجر به کشتار یکشنبه خونین و قیامی ناکام شد. با این وجود، شور و حرارت انقلابی به راحتی فراموش نمی‌شد. جنگ جهانی اول اقتصاد روسیه را فلج کرد و این موضوع یکی دیگر از دلایل انقلاب روسیه بود. در جریان انقلاب فوریه ۱۹۱۷، معترضین بار دیگر به خیابانهای پتروگراد در سن‌پترزبورگ امروزی آمدند. برخلاف انقلاب در سال ۱۹۰۵، تعداد قابل توجهی از سربازان که امید خود را به حاکمیت از دست داده بودند به این انقلاب پیوستند. چند روز پس از تشکیل دولت موقت جدید، تزار نیکولاس دوم تاج و تخت سلطنت را کنار گذاشت و به نظام شاهنشاهی پایان داد. اما این پایان تاریخ انقلابی روسیه نبود. در طول انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، انقلابیون به رهبری حزب چپ بلشویک و رهبر آنها ولادیمیر لنین به کاخ زمستان حمله کردند و با یک کودتای دیگر قدرت را از دولت موقت گرفتند. لنین از دولت جدید شوروی حمایت می‌کرد که نه توسط سرمایه‌داران بلکه توسط جمعی از دهقانان، کارگران و سربازان اداره می‌شد. علیرغم تلاش‌های وی، انقلاب در خارج از پتروگراد توسط وفاداران باقیمانده شاهنشاهی مورد استقبال گسترده قرار نگرفت. به مدت پنج سال جنگ داخلی، روسیه را به هلاکت رساند و در نهایت منجر به پیروزی لنین و تأسیس اتحاد جماهیر شوروی شد.

بیشتر بخوانید: انقلاب های جهان : ۱۰ واقعیت مهم در مورد انقلاب روسیه
بیشتر بخوانید: شهرهای تاریخی جهان: لیست ۵ مورد از قدیمی ترین شهرهای جهان
بیشتر بخوانید: شباهت وضعیت اقتصادی ایران به کشور‌های جنگ‌زده‌ای چون آلمان پس از جنگ جهانی اول