اگر دغدغه نجات زمین را دارید، کمپوست بسازید!
توسط محدثه تنها ·
· ۰
کمپوست نوعی ماده آلی است که از تجزیه طبیعی مواد آلی مانند باقی‌مانده‌های گیاهی، ضایعات غذایی، برگ‌های خشک و دیگر مواد قابل‌تجزیه بیولوژیکی به دست می‌آید. فرآیند تولید کمپوست به واسطه فعالیت موجودات زنده مانند باکتری‌ها، قارچ‌ها، کرم‌ها و دیگر جانداران میکروسکوپی انجام می‌شود که این مواد آلی را به یک ماده نرم، غنی از مواد مغذی و هوموس تبدیل می‌کنند.
شما می‌توانید با استفاده از تکه‌های غذا از آشپزخانه و برگ‌های خشک و مواد چوبی از حیاط خود در خانه کمپوست‌سازی کنید.
فرآیند کمپوست‌سازی چگونه است؟
کمپوست‌سازی به فرآیند طبیعی تجزیه مواد آلی توسط میکروارگانیسم‌ها و کرم‌ها گفته می‌شود. این موجودات با مصرف مواد آلی و تجزیه آنها، ترکیبات ساده‌تری تولید می‌کنند که برای گیاهان بسیار مفید هستند. برای اینکه این فرآیند به درستی انجام شود، نیاز به توازن مناسبی بین مواد غنی از کربن (مانند برگ‌های خشک، چوب و کاغذ) و مواد غنی از نیتروژن (مانند ضایعات غذایی و گیاهی تازه) وجود دارد.
مواد تشکیل‌دهنده کمپوست
برای تولید کمپوست، مواد مختلفی می‌توانند استفاده شوند، اما به طور کلی به دو دسته قهوه‌ای‌ها و سبزها تقسیم می‌شوند:
قهوه‌ای‌ها: این مواد غنی از کربن هستند و شامل برگ‌های خشک، شاخه‌ها، مقوا، و روزنامه‌های غیر براق می‌شوند.
سبزها: این مواد غنی از نیتروژن هستند و شامل ضایعات غذایی مانند پوست میوه‌ها و سبزیجات، چمن تازه چیده شده، و پسماندهای قهوه می‌شوند.
چرا در خانه کمپوست‌سازی کنیم؟
کمپوست‌سازی راه طبیعت برای بازیافت است. این یکی از بهترین اقداماتی است که می‌توانیم برای کاهش زباله‌ها، مقابله با تغییرات آب و هوایی و بهبود سلامت خاک انجام دهیم. با تبدیل ضایعات غذا و باغ به کمپوست، زباله‌های خود را به اصلاح‌کننده خاک با ارزش و مفید تبدیل می‌کنیم و از آن برای حفاظت از محیط زیست استفاده می‌کنیم.
– با کمپوست‌سازی حجم موادی که ممکن است به محل دفن زباله‌ها یا زباله‌سوزها منتقل شوند (مثل برگ‌ها، پسمانده‌های باغ و ضایعات غذایی) کاهش می‌دهید و مانع از انتشار گازهای گلخانه‌ای به جو می‌شوید.
– کمپوست‌سازی نیاز به تلاش، تجهیزات و هزینه‌ی کمی دارد و می‌تواند لذت‌بخش باشد.
– شما با تولید یک اصلاح‌کننده خاک با کیفیت بالا (کمپوست)، در هزینه‌های خود صرفه‌جویی می‌کنید و استفاده از کودها و آفت‌کش‌ها را کاهش می‌دهید.
– کمپوست شما می‌تواند به ساخت خاک سالم‌تر، جلوگیری از فرسایش خاک، حفظ آب و بهبود رشد گیاهان در باغ و حیاط شما کمک کند.
گزینه‌های کمپوست‌سازی در خانه:
روش‌های مختلفی برای کمپوست‌سازی در خانه وجود دارد:
– کمپوست‌سازی در حیاط پشتی
– ورمیکامپوست‌سازی (کمپوست‌سازی با کرم)
کمپوست‌سازی در حیاط پشتی:
مواد مورد نیاز برای کمپوست‌سازی:
مواد مورد نیاز برای کمپوست‌سازی شامل تعادل مناسبی از موارد زیر است:
– مواد غنی از کربن “قهوه‌ای‌ها”
– مواد غنی از نیتروژن “سبزها”
– آب (رطوبت)
– هوا (اکسیژن)
چه موادی را به توده کمپوست حیاط پشتی اضافه کنید؟
مواد غنی از نیتروژن “سبزها”
– تکه‌های میوه و سبزیجات
– علوفه و چمن
– فیلترهای کاغذی قهوه
– کیسه‌های چای کاغذی (بدون منگنه)
– پوست تخم‌مرغ (خرد شده)
– مواد غنی از کربن “قهوه‌ای‌ها”
– برگ‌های خشک
– ساقه‌ها و شاخه‌های گیاهان
– کاغذ خردشده (غیر براق، بی‌رنگ)
– کارتن خردشده (بدون روکش مومی، چسب یا نوار)
موادی که نباید به توده کمپوست حیاط پشتی اضافه کنید:
– گوشت، ماهی و استخوان‌ها
– لبنیات
– روغن‌ها و چربی‌ها
– ضایعات غذایی پخته شده (مقدار کم اشکالی ندارد)
– زباله‌های حیوانات خانگی
– علف‌ها یا گیاهانی که به آن علف‌کش زده شده است
– گیاهان مبتلا به آفت و بیماری
– کاغذهای براق و چسبناک
– برچسب‌های میوه‌ها
مراحل کمپوست‌سازی در حیاط پشتی
1. مشخص کنید چگونه “قهوه‌ای‌ها” و “سبزها” را جمع‌آوری و ذخیره کنید
تکه‌های میوه و سبزیجات را در یک ظرف بسته در آشپزخانه، زیر سینک یا در یخچال یا فریزر خود جمع‌آوری کنید. برای قهوه‌ای‌ها، فضایی را در خارج از منزل برای جمع‌آوری برگ‌های خشک، شاخه‌ها یا سایر مواد غنی از کربن کنار بگذارید.
2. فضایی برای توده کمپوست خود تعیین کنید و یک سطل یا ظرف بسازید یا بخرید
محلی را در حیاط خود که در تمام طول سال به راحتی قابل دسترسی باشد و زهکشی خوبی داشته باشد انتخاب کنید. توده کمپوست می‌تواند در آفتاب یا سایه تجزیه شود. سپس نوعی سطل یا ظرف برای کمپوست خود انتخاب کنید. این سطل‌ها می‌توانند از موادی مانند سیم، چوب یا بلوک‌های سیمانی ساخته شوند. از بشکه هم می‌توانید استفاده کنید.
3. مواد خود را برای کمپوست‌سازی آماده کنید
قبل از اضافه کردن مواد قهوه‌ای و سبز به توده، سعی کنید آنها را به قطعات کوچکتر خرد کنید. این کار به تجزیه سریع‌تر مواد کمک می‌کند.
4. توده کمپوست خود را بسازید
توده کمپوست خود را با لایه‌ای 10 تا 15 سانتی‌متری از قهوه‌ای‌ها (مثل شاخه‌ها و تراشه‌های چوب) شروع کنید. این لایه باعث جذب مایعات اضافی و بهبود گردش هوا در پایه توده می‌شود. سپس به صورت لایه‌ای مواد سبز و قهوه‌ای را روی هم قرار دهید.
5. از توده کمپوست مراقبت کنید
به عنوان مثال، توده کمپوست شما با افزایش دما شروع به تجزیه مواد خواهد کرد. با چرخاندن و مخلوط کردن توده، فرآیند تجزیه تسریع می‌شود.
6. کمپوست خود را بردارید
زمانی که کمپوست دیگر گرم نمی‌شود و دیگر هیچ تکه غذایی قابل مشاهده نیست، کمپوست آماده استفاده است.
جلوگیری از ورود جوندگان:
اگر توده کمپوست به‌درستی نگهداری شود، نباید جوندگان را جذب کند:
– اگر از یک سطل استفاده می‌کنید، باید سر آن را با درپوش ببندید و شاید حتی کف آن را نیز بپوشانید.
– نباید در سطل سوراخ‌هایی بزرگ‌تر از ¼ اینچ (0.6 سانتی‌متر) باشد.
– نسبت مواد در سطل را به درستی رعایت کنید: دو تا سه بخش مواد غنی از کربن (قهوه‌ای‌ها) به یک بخش مواد غنی از نیتروژن (سبزها).
– از افزودن گوشت، لبنیات یا غذاهای چرب به سطل خودداری کنید.
ورمیکامپوست‌سازی (کمپوست‌سازی با کرم)
ورمیکامپوست‌سازی یکی دیگر از روش‌های کمپوست‌سازی است که می‌توانید در خانه امتحان کنید. به فضای کمی نیاز دارد و مواد آن ساده و ارزان هستند.
مراحل ورمیکامپوست‌سازی (با کرم)
1. ساخت یا خرید سطل کرم
سطل کرم باید دربی محکم و سوراخ‌های تهویه داشته باشد.
2. انتخاب فضایی برای سطل کرم
می‌توانید سطل کرم را در داخل (زیر سینک، کمد یا زیرزمین) یا در خارج خانه در سایه نگه دارید. دمای ایده‌آل برای سطل کرم بین 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد است.
مواد لازم برای ساخت سطل ورمی کمپوست
کرم‌ها
از بین 9,000 گونه کرم خاکی، تنها هفت گونه برای ورمی‌کمپوست مناسب هستند. یکی از رایج‌ترین کرم‌هایی که استفاده می‌شود، کرم “قرمز چالاک” یا Eisenia fetida است. استفاده از گونه‌های مناسب بسیار مهم است. از کرم‌هایی که در فضای باز پیدا می‌کنید یا از فروشگاه‌های طعمه خریداری می‌کنید، استفاده نکنید. برای شروع، یک پوند کرم (حدود 1000 کرم) تهیه کنید. می‌توانید این کرم‌ها را از پرورش‌دهندگان کرم بخرید یا از همسایگانی که سطل ورمی‌کمپوست دارند درخواست کنید که مقداری به شما بدهند.
بستر (مواد اولیه سطل)
بستر کرم‌ها شامل موادی مثل روزنامه‌های بدون روکش براق، کاغذهای اداری، مقوا یا برگ‌های خشک است. این مواد را به تکه‌های کوچک تقسیم کنید و به مدت 10 دقیقه در آب خیس کنید. بعد از خیساندن، بستر را مثل اسفنجی مرطوب فشرده کنید تا آب اضافی آن خارج شود. سپس مواد مرطوب را در سطل کرم‌ها قرار دهید. سطل را تا نصف با بستری مرطوب پر کنید و یک مشت خاک به آن اضافه کنید.
غذا
می‌توانید کرم‌های خود را با بیشتر ضایعات میوه و سبزیجات، پودر قهوه و فیلترهای کاغذی، پوست تخم‌مرغ خرد شده، و چای کیسه‌ای بدون گیره غذا دهید. از خوراکی‌هایی مانند مرکبات، غذاهای بودار مانند پیاز و سیر، محصولات گوشتی، لبنیات، غذاهای چرب، استخوان‌ها، و فضولات حیوانات خودداری کنید. برای تجزیه سریع‌تر مواد غذایی، ضایعات را به قطعات کوچک خرد کنید.
راه‌اندازی سطل ورمی کمپوست و تغذیه کرم‌ها
کرم‌ها را روی بستر داخل سطل قرار دهید. پس از اینکه کرم‌ها در بستر جا گرفتند، مقداری ضایعات غذایی را روی سطح بستر اضافه کنید. هر بار که ضایعات غذایی اضافه می‌کنید، مطمئن شوید که با 5 سانتی‌متر بستر آنها را پوشانده‌اید. رعایت نسبت مناسب مواد در سطل و پوشاندن آنها اهمیت دارد. کرم‌ها روزانه حدود 25 درصد از وزن خود را غذا می‌خورند. از آنجایی که کرم‌ها به سرعت تکثیر می‌شوند، می‌توانید مقدار غذایی که به آنها می‌دهید را افزایش دهید. همیشه مطمئن شوید که ضایعات غذایی قبلی قبل از اضافه کردن مواد جدید مصرف شده است.
برداشت و استفاده از ورمی‌کمپوست
پس از سه تا شش ماه، می‌توانید ورمی‌کمپوست، یا همان مواد ترشح شده توسط کرم‌ها را از انتهای سطل برداشت کنید. می‌توانید بلافاصله از آن استفاده کنید یا برای استفاده بعدی ذخیره کنید.
فواید استفاده از کمپوست آماده شده
می‌توانید کمپوست را به باغچه‌های گل و سبزیجات، جعبه‌های گل، و گلدان‌های خانگی اضافه کنید؛ آن را در بستر درختان بریزید؛ یا با خاک گلدان مخلوط کنید و روی سطح خاک حیاط خود پخش کنید.
کمپوست را می‌توان به عنوان اصلاح‌کننده خاک یا مالچ استفاده کرد. به عنوان اصلاح‌کننده خاک، 5 تا 10 سانتی‌متر کمپوست را به لایه بالایی خاک (تا عمق 15 تا 22 سانتی‌متر) اضافه کنید. به عنوان مالچ، 7 سانتی‌متر کمپوست را روی سطح خاک (5 تا 7 سانتی‌متر بالای خاک) پخش کنید، و این کار را در چند سانتی‌متری فاصله از ساقه‌های گیاهان و تنه درختان انجام دهید.
فواید اضافه کردن کمپوست به خاک:
- ساختار و سلامت خاک را بهبود می‌بخشد.
- به خاک کمک می‌کند که رطوبت و مواد مغذی را حفظ کند.
- جانداران مفید را به خاک جذب می‌کند و نیاز به استفاده از آفت‌کش‌ها و کودها را کاهش می‌دهد.
- پتانسیل فرسایش خاک را کاهش می‌دهد.
- کربن را در خاک ذخیره می‌کند.
- باعث ایجاد مقاومت خاک در برابر تأثیرات تغییرات اقلیمی می‌شود.
مزایای کلی کمپوست خانگی
ورمی‌کمپوست یکی از روش‌های موثر برای کاهش ضایعات مواد غذایی و مدیریت زباله‌های خانگی است. استفاده از این روش، باعث کاهش حجم زباله‌هایی می‌شود که ممکن است به محل‌های دفن زباله یا سوزاندن منتقل شوند. این کار نه تنها به حفظ محیط‌زیست کمک می‌کند، بلکه با کاهش گازهای گلخانه‌ای که از تجزیه مواد در محل‌های دفن زباله ایجاد می‌شوند، به کاهش تغییرات اقلیمی نیز کمک می‌کند.
کمپوست‌سازی همچنین راهی ارزان و پایدار برای تولید کود طبیعی با کیفیت بالا برای استفاده در باغچه‌ها و فضاهای سبز خانگی است. با تولید کمپوست خانگی، شما می‌توانید استفاده از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها را به حداقل برسانید، که این خود باعث کاهش آلودگی محیط‌زیست و افزایش سلامت خاک می‌شود.
چرا باید کمپوست خانگی انجام داد؟
- مدیریت ضایعات پایدار
- کاهش هزینه‌ها
- کاهش تأثیرات اقلیمی
- افزایش کیفیت خاک
- جذب جانداران مفید
نتیجه‌گیری
ورمی‌کمپوست‌سازی یک راه ساده، موثر و اقتصادی برای مدیریت ضایعات غذایی و بهبود کیفیت خاک است. با رعایت نکات ذکر شده، می‌توانید به راحتی در خانه شروع به کمپوست‌سازی کنید و از مزایای آن برای محیط زیست و خانه خود بهره‌مند شوید.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.