اینترنت در ایران و نگاهی کوتاه به سرعت آن در نسل‎های مختلف

چند روزی است که وضعیت اینترنت در کل کشور، بسیاری را کلافه و خسته کرده است، وضعیتی که سیکل وار هر از چند گاهی تکرار می‎شود و موجبات سردرگمی فراوانی می‎شود، به ویژه افرادی که کسب و کارشان با نت و فضای مجازی است، در خبرها اما علل کندی یا قطعی اینترنت را مواردی غیرقابل کنترل ذکر شده که به واقع اکثر این علل نیز با واقعیت مطابقت دارند، این موضوع بهانه‎ای شد تا باهم اوضاع کلی نت را در کشور بررسی کنیم و با هم ببینیم کشورمان در چه سطحی از سطوح است.

بدیهی است که دنیای شتابان کنونی جای توقف ندارد و این توقف نکردن همگی بستگی به همان چیزی دارد که تمامی کارهای روزمره و اجتماعی و … را بدون کمترین خطر و زحمتی انجام می‎دهد، بله اینترنت نقشی بی بدیل و ناتکراری در فضای دنیا ایفا می‎کند، حتی دیگر تلویزیون‎های معمولی هم به مرور از دسترس خارج می‎شوند و تنها تلویزیون اینترنتی قد به پا می‎کند، مکالمه و دیدن تصاویر و گوش دادن به موزیک هم دیگر اینترنتی شده، پس جای تردیدی ندارد که باید سرعت نت کشور بهبود پیدا کند تا بتوانیم خود را نه شاید هم سطح، اما نزدیک به علوم پیشرفته دَوَل پیشرفته غربی از نظر تکنولوژی کنیم.

نسل اول اینترنت در ایران

اینترنت دیال آپ نسل اولیه آن چیزی بود که دهه شصتی‎ها و حتی پنجاهی‎ها با آن خود را به روز می‎کردند، مرسوم نبود آن همه دم دستگاه و پیچیدگی و خریدن کارت و صدای هش خش و هزار مکافات دیگر در خانه‎ای وجود داشته باشد، اما عشاقی هم بودند که په همه چیز را به خود می‎مالیدند و از ذره لذت آن اینترنت بی نهایت استفاده می‎کردند، هنوز در گوشه کنارمان کارت‎ها و مودم‎های دیال آپ را هر از چند گاهی می‎بینیم و از کجا به کجا رسیدنمان را مرور می‎کنیم، اما با همه این اوصاف از آن زمان گذر کردیم و طبیعی بود که برای استارت زدن و ساختن زیرساخت‎های اینترنت در کشور خورده‎ای به سرعت و حجم‎ها نیز گرفته نشود.

نسل‎های بعدی چه خواهند داشت؟

پس از دیال آپ adsl وارد بازار کشور شد، گرچه این نوع نت با هیاهو و تبلبغات گسترده‎ای همراه بود اما هرگز نتوانست میل کاربران را ارضا کند و به تقریب شکست خورد، اما فورا و پس از مدت کوتاهی پروژه adsl2 کلید خورد تا هم جبران کند، همه اشکالات adsl1 را هم نیاز کشور را برطرف کند، مشخصا این نوع اینترنت توانست به طور چشمگیری کاربران را با خود همراه کند و تا به امروز نیز در سطح کشور رواجی قابل قبولی دارد.

اما پس از سال‎ها از آن سال‎ها و طبق آماری که مدتی پیش توسط وزارت ارتباطات منتشر شد، کاربران اینترنت ثابت که شامل adsl و دیال آپ و … می‎شود، کاهشی چشمگیری داشته و به مرز ده میلیون کاربر رسیده است، همه این‎ها دلیلی جز رفتن مردم به سمت و سوی تلفن و اینترنت همراه نداشته و ندارد، آمار دقیق اینترنت در ایران به این شرح است: ٧١میلیون و ٢۴٩هزار و ۶٠١ کل کاربران نت در ایران است که از این تعداد ۶١ میلیون و ٢١۴هزار و ٣٢٩ نفر از اینترنت سیار و تنها ١٠میلیون و ٣۵هزار و ٢٧٢نفر از اینترنت ثابت بهره می‎گیرند.

سرعت اینترنت در ایران

اما در مبحث اصلی باید گفت که طبق آمار رسمی منتشر شده از موسسه معتبر آکامای تکنولوژی، سرعت نت در ایران نصف میانگین جهانی است، که بدون شک بازخورد منفی خود را به جای گذاشته و می‎گذارد، میانگین سرعت جهانی اما ۷.۲ مگابایت بر ثانیه است که طبق همین میانگین نیز کره جنوبی در رتبه نخست قرار دارد، کشورمان ایران نیز در رتبه ۱۰۷ دنیا با سرعت ۴.۷ مگابایت بر ثانیه قرار دارد، اما عملکرد چند مدت گذشته وزارت ارتباطات به خوبی نوید بخش آن است که مشکلت اینترنت کشور در حال مرتفع شدن است و به نظر بزودی شاهد جهش بهتری در این نوع فضا و کسب و کارهای مرتبط خواهیم بود.

اینترنت اپراتورهای تلفن همراه

در بین اپراتورهای تلفن همراه نیز همراه اول بیش از ۶۰ درصد از کاربران اینترنت همراه را به خود اختصاص داده و ایرانسل نیز با درصدی بیش ۳۶ درصد در رتبه دوم قرار دارد، رایتل نیز بیش از ۳ درصد و نیم از کاربران را با خود به همراه دارد؛ یک نکته بسیار جالب از آمارهای رسمی این است که درصد استفاده کننده کاربران از اینترنت 2G یا همان نسل دوم بسیار بیشتر از کاربران اینترنت از 3G و 4G نسل سوم و چهارم است.

علائم مندرج در بالای تلفن همراه

شاید برایتان جالب باشد بدانید که علائمی ٣G، E، G و ۴G چه مضامینی دارند که در نوار بالای تلفن هوشمند درج می‎شوند؛ علامت G نشان دهنده نسل دوم و سرعت حداکثر نت به میزان ۱۴ کیلوبایت بر ثانیه است، علامت E نیز از نسل ۲.۵ است و معادل حداکثر اینترنت ۴۸ بایت بر ثانیه است، اما نسل سوم اینترنت با همان 3G نشان دهنده حداکثر اینترنت ۳۹۵ کیلوبایت بر ثانیه است، نسل چهارم نیز یا همان 4G نشان میدهد که اینترنت شما حداکثر ۵.۳۷ مگابایت بر ثانیه است، علامت H نیز حداکثر 1.75 مگابایت بر ثانیه است، و در آخر نیز علامت H+ حداکثر نت 21 مگابایت بر ثانیه است.