معماری پس از COVID-19 و چگونگی تلفیق فضای باز و بسته مسکونی

در این مطلب قصد داریم نگاهی به این که چگونه معماری بعد از شیوع ویروس کرونا با آغوش باز به استقبال تلفیق فضای خارجی با فضاهای داخلی رفته و آن را به کمال می‌رساند، بیاندازیم. با دینو در ادامه، به توضیح معماری پس از COVID-19 و چگونگی تلفیق فضای باز و بسته مسکونی خواهیم پرداخت. ما را همراهی نمایید.

معماری پس از COVID-19

شاید تا به حال این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که اگر ما نمی‌توانیم بیرون برویم، چرا محیط بیرون را به درون منزل نیاوریم؟! در ابتدا به نظر می‌رسد که این سوال از تخیلات ذهنی یک کودک پنج ساله نشات گرفته باشد؛ اما، با کمی تامل در آن متوجه می‌شوید که ایده‌ای بسیار جذاب و خلاقانه را در خود جای داده است. در واقع، این سوال آغازگر حرکتی جدید در معماری پس از COVID-19 و چگونگی تلفیق فضای باز و بسته مسکونی می‌باشد. پاسخ آن به طور خلاصه، محتوای طراحی جدیدترین ایده‌های برج‌های بلند مرتبه (آسمان خراش‌ها) از شرکت معماران ODA است. این طراحی‌های ویژه برج‌های مسکونی تلاش دارند مرزهای بین فضای بیرون و داخل خانه را محو نمایند.

جالب است بدانید که ایده ایجاد فضاهای باز عمومی در دل محیط‌های بسته مسکونی با تراکم بالا، موضوع جدیدی نیست. وجود این نوع فضاها علاوه بر کمک به ایجاد یک معماری پایدار، در ابتدا به عنوان راهی برای تغییر خط آسمان عمدتا شیشه‌ای و فلزی کلان شهرهای پرجمعیت مانند نیویورک در نظر گرفته شدند. آن‌ها با معرفی منظری از فضای سبز درون فضای متراکم مسکونی تعریف شدند. با این وجود اکنون دیگر شرایط کمی متفاوت است. در دنیایی که با همه‌گیری جهانی ویروس کرونا سرو کار دارد، ضرورت وجود چنین فضاهایی برای تنفس شهری، بیش از پیش احساس می‌شود. معماری پس از COVID-19 و تلفیق فضای باز و بسته مسکونی به ما اجازه می‌دهند به خوبی فضای خارجی را بدون نیاز به خروج از منزل، تجربه کنیم.

چگونگی تلفیق فضای باز و بسته مسکونی

در ادامه مطلب نمونه‌هایی از طراحی‌های شرکت معماری ODA New York و چگونگی تلفیق فضاهای متضاد با یکدیگر را با هم می‌بینیم. در این تصاویر به خوبی مشاهده می‌شود که مفهوم تراس به چه میزان برجسته و به صورت تکاملی، دچار دگرگونی شده تا فضاهای تنفس میان سازه‌ها را کاربردی‌تر نماید. سیاحت طراحی شرکت ODA در درجه اول بر روی ساخت برج‌های بلند مرتبه به منظور ایجاد فضای سبز قابل لمس و چند منظوره در میان منظره پر هیاهوی نیویورک تمرکز دارد. این ایده‌ها به واحدهای مسکونی با «محوطه مخصوص فضای سبز عمومی» اختصاص داده شده‌اند که به عنوان محلی برای تعامل اجتماعی ساکنان یک ساختمان مسکونی عمل کنند.

ویژگی‌های فضاهای تنفس

این فضاها با خطوط منحنی و هارمونیک، معماری ارگانیک و تلفیق با فضای سبز، به ساکنان خود شکافی برای لمس طبیعت در میان سنگ‌ها و بتن‌های سنگین شهری پر از آسمان خراش‌ها می‌دهد. آن‌ها به عنوان محیط مکث و تامل عمل کرده و به افراد اجازه می‌دهند تا با طبیعت و همچنین یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این باغچه‌های داخلی که به طور خاص برای ساکنان هر ساختمانی طراحی شده‌اند، حتی عملکرد سلامتی نیز دارند. فضایی برای ورزش، مراقبه، یوگا و تنفس از قرنطینه خانگی را تصور کنید. این‌ها همگی در محدوده داخلی خانه شما هستند.

نظر شما درباره این ایده جذاب و متفاوت برای معماری پس از COVID-19 چیست؟ ضرورت وجود چنین فضاهایی را چطور ارزیابی می‌کنید؟ دیدگاه‌های ارزشمند خود را در نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: Yanko Design

بیشتر بخوانید: معماری مردمی: این کابین‌های A – شکل با کمک بچه‌ها ساخته شده‌اند

بیشتر بخوانید: با 15 مورد برتر از گران‌ترین ساختمان‌های جهان و معماری شگفت‌انگیز آن‌ها آشنا شوید