هیدراته ماندن می تواند خطر نارسایی قلبی را کاهش دهد

توسط محدثه تنها · ۱۷ فروردین ۱۴۰۱ · ۵ خرداد ۱۴۰۱ · ۰

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که هیدراته ماندن (آبرسانی بدن) در میانسالی ممکن است خطر ابتلا به نارسایی قلبی را در سنین بالاتر کاهش دهد. محققان این مطالعه اطلاعات بیش از 11000 بزرگسال 45 تا 66 ساله را تجزیه و تحلیل کردند و این اطلاعات را به مدت 25 سال بررسی کردند. برای بررسی سطح هیدراتاسیون شرکت‌کنندگان، محققان سطوح سدیم در خون شرکت کنندگان را که به عنوان سدیم سرم شناخته می‌شود، بررسی کردند که با کاهش سطح مایعات در افراد افزایش می‌یابد. محدوده طبیعی سدیم سرم بین 135 تا 146 میلی مول در لیتر (mmol/L) است و مقادیر بالاتر این محدوده باعث می‌شود بدن فرد شروع به ذخیره آب کند و حجم ادراش کمتر و غلیظ‌تر شود.

محققان متوجه شدند افرادی که سطح سرم سدیم آنها در حد طبیعی بالاتر از 143 میلی مول در لیتر بود، در مقایسه با افرادی که سطح سدیم سرم کمتری داشتند، در 25 سال گذشته 39 درصد افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی داشتند. نارسایی قلبی وضعیتی است که در آن عضله قلب نمی‌تواند خون کافی برای پاسخگویی به نیازهای طبیعی بدن را پمپ کند. این مطالعه که در مجله قلب اروپا منتشر شد، نشان می‌دهد که به ازای هر 1 میلی مول در لیتر افزایش سطح سدیم سرم در محدوده طبیعی، شانس ابتلا به نارسایی قلبی تا 5 درصد افزایش می‌یابد.

یافته‌های جدید پس از اینکه محققان عواملی را که می‌تواند بر خطر نارسایی قلبی افراد تأثیر بگذارد، از جمله سن، جنس، شاخص توده بدنی، سطح کلسترول، وضعیت سیگار کشیدن، فشار خون بالا و اینکه آیا شرکت‌کنندگان معمولاً به غذای خود نمک اضافه می‌کنند، بررسی کردند، به دست آمده است. شرکت‌کنندگانی که در ابتدای مطالعه دیابت، چاقی یا نارسایی قلبی داشتند، از مطالعه حذف شدند.

نوشیدن مایعات کافی برای بسیاری از عملکردهای بدن مهم است، از جمله کمک به قلب برای پمپاژ راحت‌تر خون. نویسندگان مطالعه توصیه می‌کنند که به طور کلی، زنان حدود 6 تا 8.5 فنجان (1.5 تا 2 لیتر) و مردان حدود 8.5 تا 12.5 فنجان (2 تا 3 لیتر) مایعات در روز بنوشند. با این حال این یافته‌ها برای همه صدق نمی‌کند زیرا این مطالعه افراد مبتلا به دیابت، چاقی و نارسایی قلبی را حذف کره است.

نیاز افراد به هیدراته شدن (آب رسانی بدن) به عوامل مختلفی بستگی دارد و با توجه به سطح ورزش، شرایط پزشکی زمینه‌ای و داروها می‌تواند متفاوت باشد. به طور مثال افرادی که از داروهای ادرارآور استفاده می‌کنند که می‌تواند منجر به حذف نمک و آب بدن شود، خواسته نمی‌شود که بیشتر بنوشند زیرا این کار مثل فشار دادن گاز و ترمز با هم است!

البته یکی از محدودیت‌های این مطالعه این است که به طور مستقیم میزان نوشیدنی یک فرد را اندازه‌گیری نکرده است، بلکه از سدیم سرم به عنوان نماینده‌ای برای اندازه‌گیری سطوح هیدراتاسیون استفاده کرده است.

رابطه هیدراتاسیون با نارسایی قلبی

مشخص نیست که چرا هیدراته شدن کمتر از حد مطلوب ممکن است خطر نارسایی قلبی را افزایش دهد، اما وقتی فردی آب کمتری می‌نوشد، بدن او ماده شیمیایی به نام هورمون آنتی‌دیورتیک (ADH) ترشح می‌کند که به کلیه‌ها می‌گوید آب را ذخیره کنند و ادرار کمتر و غلیظ‌تری تولید کند و در همان زمان، بدن سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون را فعال می‌کند که می‌تواند باعث بالا رفتن فشار خون شود که عامل اصلی خطرات قلبی عروقی است.

افراد می‌توانند با در نظر گرفتن یک شیوه زندگی سالم، از جمله خوردن غذاهای سالم، سیگار نکشیدن، حفظ وزن سالم و کنترل فشار خون بالا، می‌توانند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را کاهش دهند.