ده ماده غذایی اعتیادآور یا اعتیادآورتر از مواد مخدر را بشناسید
بر اساس مشاهدات، توصیه شده است که از مواد مخدر به دلیل عواقب منفی دوری کنیم. همانطور که اغلب میشنویم، اگر یکبار استفاده از آن را شروع کنید، دیگر نمیتوانید دست بکشید. چیزی که بیشترمان نمیدانیم این است که تنها مواد مخدر موجب عادت نمیشوند.
برخی غذاهای مشخص نیز اعتیادآور هستند. حتی میتوانند روی بدن تأثیرات شیمیایی مشابهی مانند مواد مخدر بگذارند. در نهایت ما از لحاظ فیزیکی و روانی، به چنین غذاهایی وابسته میشویم.
در این مطلب با ده ماده غذایی اعتیادآور که ممکن است اعتیادآورتر از مواد مخدر هم باشند آشنا میشوید.
10. کوکیها
استفاده بیشازحد از کوکیها ممکن است که بهصورت عادت به نظر برسد. اما آنطور که دریافتیم، این موضوع میتواند نتیجه اعتیاد باشد. در یکی از مطالعات صورت گرفته، جیمی هنوهان از کالج کانکتیکات، به یک موش محلولی نمکدار و به موش دیگر کوکائین یا مورفین تزریق کرد. سپس، او موشها را در یک هزارتو حاوی کیک برنج و کوکی قرار داد تا آزادانه حرکت کنند.او متوجه شد که موشها منطقه حاوی کوکی را به کیک برنج ترجیح دادند و به آن سمت حرکت کردند. آنها پس از خوردن قسمت کرمدار کوکی از هیجان بسیاری برخوردار شدند. بهطور دقیق همان هیجانی را داشتند که مواد مخدر ایجاد میکرد.
بعدها هنوهان پروتئینهای موشها را مورد بررسی قرار داد و مشاهده کرد که قسمت “مرکز لذت” مغز موشها هنگامیکه کوکی میخوردند هیجانزدهتر از زمانی بود که کوکائین به آنها تزریق شد،
9. گندم
گندم یکی از ده ماده غذایی اعتیادآور است که هیچکس متوجه آن نمیشود. یکی از ویژگیهای آن، میزان بالای گلوتن است. به همین دلیل انواع “بدون گلوتن” آن، بهعنوان غذای سالم گندمی استفاده میشود. هرچند، استفاده بیشازحد گندم، چه با گلوتن و چه بی گلوتن، مضر است.
تولیدات گندمی امروزه، مانند گذشته نیست. گندمهای امروزی، نتیجه مهندسیهای ژنتیکی هستند که نزدیک به 50 سال روی آنها انجام شده است. به همین دلیل از آنها بهعنوان “گندم فرانکن” یاد میشود. این گندمها حاوی مقدار زیادی نشاسته، گلوتن و پروتئینهای اعتیادآوری هستند که باعث میشود شما بیشتر از آن مصرف کنید.
زمانیکه آنها را مصرف میکنید، این پروتئینهای اعتیادآور به شکل پلی پپتید شکسته میشوند با اتصال به گیرندههای مغز، باعث میشوند تا مصرفکننده به آن معتاد شود. پلی پپتیدها همچنین به جریان خون نیز راه پیدا میکنند که به آنها گلوتئومورفین گفته میشود. این عنوان از دو کلمه گلوتن و مورفین گرفته شده است.
کسانی که به گندم اعتیاد دارند بهطور معمول به محصولات گندمی مثل کوکیها و کیکها روی میآورند. نکته جالب توجه این است که اعتیاد به گندم با داروهایی مثل نالوگزان درمان میشود. دارویی که دکترها برای درمان اوردوز هروئین و مورفین استفاده میکنند. بهغیر از اعتیاد، گندم ارتباط زیادی با سرطان، چاقی، بیماری قلبی و بسیاری از بیماریهای دیگر دارد.
8. گوشت
گوشت یک منبع طبیعی و خوب از پروتئین حیوانی است. درنتیجه، تشخیص اینکه آیا فرد معتاد به گوشت است یا فقط نیاز به محتوای پروتئینی دارد، سخت است.
گوشت حاوی هایپوکسانتین، یک محرک شبیه کافئین است که باعث میشود ما احساس رضایت داشته باشیم. هایپوکسانتین حتی ویژگیهای مشابهی با کافئین دارد. گوشتهای قدیمیتر شامل هیپوکسانتین بیشتری هستند. به همین دلیل برخی از افراد اگر گوشت را برای مدتی مصرف نکنند، علائم ترک آن مشخص میشود و همچنین اشتیاق بیشتری نسبت به غذاهای گوشتی از خود نشان میدهند.
گوشت حاوی مواد اعتیادآور دیگری مانند گوانیلیک و اینوسینیک اسید نیز است. این دو اثر مشابهی با هیپوکسانتین دارند. با این حال، هنگامیکه شما به هیپوکسانتین اعتیاد پیدا میکنید، نیازتان به مصرف گوشت بیشتر میشود تا به رضایت کافی برسید.
7. بستنی
بستنی همان قسمتی از مغز را که مواد مخدر اثر میگذارد، تحریک میکند. با گذشت زمان، ما باید بستنی بیشتری بخوریم تا این تحریک را حفظ کنیم. وقتی این کار را انجام ندهیم، افسرده میشویم. دقیقاً همان حسی که معتادها وقتی مواد مخدر مصرف نمیکنند، دارند.
کایل اس. برگر (Kyle S. Burger) و اریک استایس (Eric Stice) از انستیتو تحقیقاتی اریگون، اثر اعتیاد به بستنی را روی مغز بررسی کردند. آنها فعالیت مغزی 151 نوجوان را اسکن کردند. محققان به این افراد جوان کارتونی از میکلشیک(مخلوط شیر وشربت وبستنی) نشان دادند تا اشتیاقشان را نسبت به آن و قبل از اینکه میلکشیک واقعی را به آنها بدهند، بسنجند.
محققان متوجه شدند نوجوانانی که در طی هفته تحقیقات بستنی زیادی مصرف کرده بودند اشتیاق زیادی نسبت به میلکشیک نشان ندانند، دقیقاً برعکس افرادی که از قبل بستنی نخورده بودند.
این آزمایش از روی مرکز لذت مغز و هنگام خوردن میلکشیک اندازهگیری شد. همانند مصرف مواد مخدرهای سنگین، نوجوانانی که قبلاً بستنی خورده بودند، احتیاج به میلکشیک بیشتری داشتند تا به درجه کافی از رضایت برسند.
6. پنیر
پنیر یکی دیگر از ده ماده غذایی اعتیادآور است که بسیار زیاد آن را مصرف میکنیم. همچنین در بیشتر غذاهای مضر ازجمله پیتزا پیدا میشود. ممکن است به همین دلیل باشد که برخی از ما به پیتزا اعتیاد داریم؛ چون پنیر حاوی مولکولهای مخدر کاسئین و کازامورفین است.
کازامورفینها بخشهایی از کاسئین هستند و اثر مشابهی مانند مورفین در بدن ایجاد میکنند. آنها همانند مورفین و هروئین به گیرندههای مغزی متصل میشوند. در جواب، مغز مثل زمانی که شخص مواد مصرف کرده است، دوپامین ترشح میکند.
سازندگان پنیر این حقایق را میدانند و از آن برای فروش بیشتر محصولات خود استفاده میکنند. هرچند پنیر شما را به یک فرد کراکی تبدیل نمیکند ولی شما را در سطح پایینتری معتاد میکند.
5. شکر
مانند غذاهای هر روز ما، شکر میتواند مفید یا مضر باشد. برعکس غذاهای هرروز ما، شکر میتواند اعتیادآور باشد. یکی از تحقیقات انجامشده در دانشگاه تکنولوژی کوئینزلند نشان داده است که شکر اثر مشابهی مانند کوکائین بر روی بدن دارد. هردو موجب ترشح دوپامین میشوند.
در طولانیمدت، میزان دوپامین ترشح شده نسبت به میزان مصرف شکر یا کوکائین کمتر شده و موجب اعتیاد به آن میشود. وقتی فرد معتاد شکر لازم برای ترشح دوپامین را مصرف نمیکند، همانند مصرفکنندههای کوکائین دچار افسردگی میشود.
وقتی فرد معتاد به شکر، اصلاً شکر مصرف نکند، علائم ترک را از خود بروز میدهد.
تحقیق صورت گرفته توسط دکتر جیمز دینیکولانتونیو (Dr. James DiNicolantonio) نشان داده است که شکر حتی از کوکائین اعتیادآورتر است. در مطالعاتش موشهای معتاد به کوکائین وقتی برای اولین بار شکر را چشیدند از مصرف کوکائین دست کشیده و به شکر روی آوردند. رابطه بین شکر و مواد مخدر زمانی بیشتر شد که سازمان غذا و دارو تائید کرد که از وارنسیلین، دارویی که برای ترک نیکوتین استفاده میشود، برای ترک شکر نیز استفاده میشود.
درهرحال، با تحقیقات انجامشده توسط محققین دانشگاه ادینبورگ نتیجه گرفته شد که اعتیاد به شکر، در حقیقت اعتیاد نیست بلکه یک مشکل رفتاری است. مردم چون به شکر علاقه دارند آن را مصرف میکنند و نه به خاطر اینکه به آن وابسته هستند. در کل به این نتیجه رسیدند که اعتیاد به شکر غیرممکن است.
4. قهوه
ایالاتمتحده از نظر مصرف کافئین در صدر قرار دارد. هر آمریکایی در روز سه فنجان قهوه مصرف میکند و این بدون در نظر گرفتن کافئین موجود در محصولات دیگر مانند انرژیزاها و نوشابهها است. ممکن است بپرسید که چرا آمریکاییها اینقدر قهوه مصرف میکنند؟ این موضوع میتواند نتیجه اعتیاد باشد.
این نوشیدنی حاوی کافئین است که عنوان “اعتیادآورترین و گستردهترین ماده مصرفشده در جهان” را به خود اختصاص داده است. این ماده ترشح دوپامین را بیشتر میکند که باعث میشود مانند مواد مخدر حس خوبی پیدا کنیم. کافئین همچنین موجب وابستگی شدیدی میشود که تنها با نوشیدن قهوه درمان پیدا میکند.
3. نوشابه گازدار
در مقابل بعضی از نوشابهها مانند پپسی و کوکاکولا هیچوقت نمیتوانیم مقاومت کنیم زیرا حاوی کافئین هستند که فوقالعاده اعتیادآور است. بنابراین حتی اگر قهوه نمینوشید، میتوانید از نوشابه کافئین دریافت کنید. تحقیقات نشان میدهد که 80 درصد از آمریکاییها روزانه یک یا دو بار کافئین مصرف میکنند.
کافئین موجود در نوشابه وارد جریان خون و مغز میشود. این ماده فعالیت گیرندههای آدنوزین که مسئول کم کردن سرعت سلولهای عصبی در مغز هستند را مختل میکند. وقتی این موضوع اتفاق میافتد، بدن ما به حالت هشدار درمیآید و آدرنالین ترشح میکند. آدرنالین معمولاً زمانی ترشح میشود که ما در خطر باشیم.
بدن بهزودی متوجه میشود که هیچ خطری وجود ندارد و گیرندههای آدنوزین را برای از بین بردن اثر نوشابه تولید میکند. فرد مصرفکننده، که در این مرحله دیگر معتاد شده است، مجبور به مصرف بیشتر نوشابه میشود تا به درجه کافی از رضایت برسد. علاوه بر کافئین، نوشابه به دلیل وجود رنگ کارامل، فسفوریک اسید و مقدار زیادی شکر و شربت ذرت با میزان فروکتوز بالا مورد انتقاد قرار گرفته است.
یک قوطی کوکاکولا حاوی 10 قاشق چایخوری شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا است که موجب دیابت میشود. رنگ کارامل باعث سرطان میشود و فسفوریک اسید با pH 2.5، برای بدن بیش ازحد اسیدی است. برای مثال باتریهای ماشین pH 1 دارند و آب نیز از pH 7 برخوردار است.
فسفوریک اسید در نوشابه به معده ما آسیبی نمیزند چون معده این اسید را با کمک کلسیم فسفات استخوانهایمان هضم میکند که میتواند باعث مشکلات استخوانی مثل شکستگی و اوستئوپوروزیس در طولانیمدت بشود.
2. چیپس
آیا تابهحال فکر کردهاید که چرا نمیتوان از یک بسته چیپس دست کشید؟ براساس یکی از تحقیقات، به این دلیل است که آنها بهاندازه مواد مخدر سنگین اعتیادآور هستند. پس وقتی یکی از چیپسهای داخل بسته را خوردید دیگر نمیتوانید جلوی خودتان را بگیرید.
مثل پنیر، چیپسها باعث ترشح بیشتر دوپامین میشوند که موجب اختلال در بدن میشود. این موضوع اثر مشابهی مانند مواد مخدر را برای مصرفکنندگان ایجاد میکند.
تحقیقات انجامشده توسط دکتر تونی گلداستون (Dr. Tony Golstone) از کالج امپریال لندن نشان میدهد که دیدن عکسهایی از چیپس و غذاهای مضر قسمتهایی از مغز را مانند زمانی که تصاویر الکل و مواد مخدر را مصرفکنندهها میبینند، به هیجان میآورد.
1. شکلات
شکلات یکی دیگر از ده ماده غذایی اعتیادآور و بیگناه است که بهاندازه مواد مخدر اعتیادآور است. زیرا شکلات حاوی شکر، چربی، تئوبرومین، انکفالین و کافئین است. تئوبرومین و انکفالین از خانواده محرکها هستند. تئوبرومین بهعنوان یک گشادکننده رگ شناخته شده است. این ماده ضربان قلب و فشارخون را پایین میآورد تا بدن در یک حالت ریلکس مثل بعد از مصرف مواد مخدر قرار بگیرد.
اثرات انکفالین نیاز به تحقیقات بیشتر دارد چون اغلب تحقیقات بر روی موشها انجام شده است.،درحالیکه برخلاف موشها، انسانها بهراحتی تحت تأثیر انکفالین قرار نمیگیرند.
محققان به این نتیجه رسیدهاند که موشهایی که M&M مصرف کردهاند، به دلیل ترشح انکفالین قسمتهای اپوئید مغزشان همانند تأثیر هروئین و مورفین مورد هیجان واقع شده است. همین دلیل باعث شده است که موشها اشتیاق بیشتری به شکلات نشان دهند.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته میشود.