نقد و بررسی بازی دویل می کرای 5 – اهریمن به گریه می‌افتد

اولین بازی “دویل می کرای” جرقه‌های نخستین عشق به بازی‌های اکشن به طور کلی را برای من شروع کرد و همینطور که بازی ادامه پیدا کرد جایگاه خود را بیشتر در قلب من تثبیت کرد، چون بازی صرفا درباره کشتن تمام دشمنان در یک محل نبود بلکه در این باره بود که چگونه تمام آن دشمنان را در آن محل بکشیم. بیان کردن خود به شیوه‌ای کاملاً هنری و تکنیکال از رقص با شمشیر و اسلحه گرفته تا میزان زیادی خیزهای حیرت انگیز. “دویل می کرای 5” اوج این نوع ژانر از بازی است. به لطف یک خط سیر ماجراجوئی بی‌نظیر که سه استایل کاملاً مختلف “گیم-پلی” را باهم میکس کرده تا یک داستان فان و رضایت بخش و بهتر از آن، بهترین سیستم مبارزه که می‌توان در بازی‌های کامپیوتری پیدا کرد را عرضه کند.

داستان بازی دویل می کرای 5

داستان بازی “دویل می کرای 5” به صورت غیرمتعارفی متفاوت از بازی‌های دیگر است، به صورتی در اوج داستان شروع می‌شود که معمولاً این مرحله از بازی را در قسمت‌های نهایی فقط می‌توان یافت. شما همان اول بازی به مبارزه‌ای دعوت می‌شوید که قرار است در آن شکست بخورید، بعد از آنکه دانته می‌ماند تا “نیرو” و کاراکتر جدید بازی به اسم “وی” را از دست اهریمن قدرتمند بازی “یوریزن” فراری دهد داستان چند ماه تغییر زمان میابد، جایی که حول محور روایت داستان در زمان “حال”  دانته، نیرو و “وی”، همینطور توضیح دادن چگونگی قدرتمند شدن “یوریزن” و تلاش “وی” برای کشتنش می‌چرخد.

طبیعت “وی” و “یوریزن” هر دو پر از رمز و راز و ابهام است، و همانند “نیرو” من هم مطمئن نبودم که واقعا می‌شود به “وی” اطمینان کرد یا نه؟  تا اینکه خودم را در حال حل کردن معلومات و فرضیه‌هایی یافتم که در اختیار من قرار داده میشد، فرضیه‌هایی درباره هویت و انگیزه “وی”.

بعد از کمپین ده- دوازده ساعتی “وی” هنوز هم سوالاتی دارم که جواب داده نشده‌اند ولی به طور کلی موضوع اصلی – و هر چیزی که دربازی دیده یا شنیده می‌شود – مرا پای بازی میخکوب کرد.

نبرد در بازی “دویل می کرای 5” فوق العاده است. زیبایی نبرد در عمق، آزادی نامحدود و تنوع و سه ابزاریست که در اختیار شماست.

اگر در شخصیت “نیرو” بازی می‌کنید آن سه ابزار، شمشیر “رد کوئین”، تفنگ دستی قابل شارژ مجدد “بلو رز”، چنگکی که دشمنان را به سمت شما میکشد و یک زاغه “دویل بریکر” همیشه در حال رشد.

ولی جالب‌ترین قسمت وقتی است که پانچ لاین ته کشیده کلید دویل بریکر را نگه می‌دارید و شاهد تماشائی ترین و دیوانه‌ترین شیرین کاری‌ها می‌شوید.

تا اینجا دانته آشناترین گیم پلی را نسبت به بقیه دارد چون تقریبا همان بازی را که در “دویل می کرای 4” داشته انجام می‌دهد، به گفته‌ای یک چاقوی سوئیسی است با چند ابزار بیشتر.

می‌تواند 4 استایل بازی، 4 اسلحه مبارزه نزدیک، و 4 سلاح مبارزه از راه دور را در حال حرکت عوض کند.

و در آخر “وی”

که شبیه هیچ‌یک از کاراکترهای بازی‌های “دویل می کرای” نیست به این دلیل که به ندرت خودش وارد یک مبارزه مستقیم می‌شود، در عوض دو جایگزین را احضار می‌کند تا مبارزه را بجای او انجام دهند، ولی آن دو جایگزین دشمن را کاملاً از بین نمی‌برند، تا حد مرگ آنها را ضعیف می‌کنند تا “وی” با تلپورت شدن ضربه نهایی را وارد سازد. البته از دست دادن قدرت مبارزه “وی” حتی طبق استانداردهای “دی ام سی” بازی را در سراشیبی سختی قرار می‌دهد، چون خود “وی” هم کنترل صددرصد روی نوچه‌هایش ندارد. با این حال شما می‌توانید با استفاده از “دابل تریگر میتر” به طور ناشناس آنها را وادار به حمله به هدف کنید که اینکار به شما این اجازه را می‌دهد که روی جاخالی دادن  یا کتاب خواندن یا حتی طعنه زدن تمرکز کنید.

ماموریت‌های “وی” ضعیف‌ترین ماموریت‌ها در بازی هستند و دلیل عمده آن حس محدودیت نسبت به دانته و نیرو است ولی این به این معنا نیست که ماموریت‌ها بد هستند، وقتی چند آپگرید انجام دادید و به گیم پلی بازی عادت کردید واقعاً این ماموریت‌ها فان و سرگرم کننده می‌شوند.

گرچه بازی “دویل می کرای” به سخت بودن شهرت دارد، “دویل می کرای 5” با تنظیمات پیش‌فرض زیاد هم سخت نیست. وقتی می‌میرید برای احیا در جا می‌توانید از طلا استفاده کنید، اینکار تمام دویل تریگر و خون شما را پر می‌کند. و این طلاها در بازی زیاد هم سخت به دست نمی‌آیند. اگر هم طلا کم آوردید می‌تواند از “اُربهای قرمز” استفاده کنید.

با این وجود نقصان هر گونه سختی بازی در چلنج گرفتن “اس اس اس” جبران می‌شود.

در پایان آن، هر موقعیتی که گیرتان می‌آید خرج خریدن تکنیک‌های جدید مبارزه کنید. ارزش آن را دارد، چون بازی “دویل می کرای 5” به شکلی است که دائماً در هر گوشه‌ای به شما یک ابزار جدید می‌دهد.

در انتها یک سیستم مبارزه فوق العاده زیاد هم دلچسب نیست اگر مبارزه با دشمن زیاد فان و سرگرم کننده نباشد که خوشبختانه دشمن‌های بازی دویل می کرای 5 با بالاترین استانداردهای موجود برابری می‌کنند.

این سوال که بهترین بازی “دویل می کرای” کدام است با وجود نسخه 5 دیگر واقعا جواب ساده‌ای ندارد، مبارزه و کامبت‌ها قوی‌ترین از نوع خود در کل سری‌ بازیهاست، داستانی که به صورت فوق العاده‌ای تعادل را در بین هر 3 کاراکتر اصلی بازی رعایت کرده است وشیوه‌ای که راز‌های بازی را به صورت فاصله زمانی عالی در بازی می‌گشاید.

بیشتر بخوانید: سرودی برای یک ناامیدی – نقد و بررسی بازی آنثم (ANTHEM)