به مناسبت تولد شیون فومنی – شاعر دو زبانه گیلان زمین را بهتر بشناسیم

شیون فومنی یکی از شاعران معاصر گیلانی است که دلیل اصلی شهرت او شعرهایی است به زبان گلیکی سروده و با صدای خودش منتشر کرده است. به مناسب تولد این شاعر فقید امروز از او بیشتر خواهیم گفت.

زندگی‌نامه شیون فومنی

میراحمد سید فخری‌نژاد متخلص به شیون فومنی در 3 دی سال 1325 در شهر فومن استان گیلان چشم به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی و بعد از آن را در رشت گذراند و پس از آنها راهی کرمانشاه شد تا دیپلم خود در رشته طبیعی را در سال 1345 اخذ کند. پس از خدمت سربازی به استخدام آموزش‌وپرورش مازندارن درآمد و تا سال 1351 در آنجا مشغول به کار بود. بعد از به سرزمین مادر، گیلان بازگشت و تدریس را در آنجا ادامه داد.

زندگی هنری شیون فومنی

شیون فومنی از موفق‌ترین شاعران دو زبانه معاصر به حساب می‌آید که در حوزه شعر محلی و بومی گیلکی فعالیت داشت. او علاوه‌بر زبان محلی، با ارائه مجموعه‌های شعر فارسی، از شاعران توانای کشور به حساب می‌آید. اما همانطور که در ابتدا به آن اشاره کردیم، دلیل اصلی شهرت شیون این بود که او با مهارت و تسلط بر موسیقی آن اشعار خود را خوانده و ضبط می‌کرد. اما جدای از ترانه‌های بسیار زیادی هم از او توسط خوانندگان دیگر خوانده شده است.

شیون فومنی در سبک‌های کلاسیک و نو اشعار ماندگاری سروده است و از مشهورترین آثار او می‌توان به “غزل‌های شیون” اشاره کرد. در غزل‌های شیون قافیه‌ها بسیار طبیعی و زیبا جای گرفته است و خود او در این رابطه گفته است:

وزن، قافیه و ردیف اگر اندیشیده آید، پوشال کم بهایی است که خارکنی را به کار نمی‌رود.

به‌طورکلی اشعار او محیط سرزمین خودش را دارد و در تمام آثار او می‌توان حال و هواوی شمال و گیلان را به وضوح دید. از آثار این شاعر  می‌توان به 5 مجموعه زیر که برگزیده اشعار او هستند اشاره کرد:

• پیش پای برگ
• یک آسمان پرواز
• از تو برای تو
• رودخانه در بهار
• کوچه باغ حرف

بیماری و سال‌های پایانی عمر شیون فومنی

او در سال 1372 به بیماری نارسایی کلیه مبتلا شد و برای درمان به تهران مهاجرت کرد. او در همان سال‌ها و با وجود بیماری خود، موفق به کسب مدرک لیسانس ادبیات از دانشگاه تربیت معلم شد و در سال 1376 سرانجام بازنشسته شد. متاسفانه یک سال بعد پس تحمل بیماری دردناک خود و با وجود پیوند کلیه، در بیمارستان تهران از دنیا رفت. او  بنابر وصیتش در کنار مقبره میرزا کوچک جنگلی و مادرش در بقعه سلیمان داراب رشت به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.