مروری بر رمان زن همسایه نوشته شاری لاپنا – بچه کجاست؟

داستان کودکی که از تخت خوابش ربوده شده، پر از احساس دل‌شوره و نگرانی اما با بارقه‌هایی از نجات و امیدواری.
ژانر جنایی یکی از پرطرفدارترین و البته دشوارترین ژانرهای ادبی در میان نویسندگان است. این سبک به علت جذابیت بالا در سال‌های اخیر مورد توجه نویسندگان زن نیز قرار گرفته است. رمان The couple next door اثر خانم شاری لاپنا که در ایران با نام زن همسایه به چاپ رسیده است یکی از موفق‌ترین رمان‌های چاپ‌شده در سال‌های اخیر به شمار می‌رود. رمان زن همسایه در ژانر جنایی و فضایی رازآلود روایت می‌شود و نقطه قوت آن خط داستانی گیرایش است که خواننده را تا پایان در انتظار پاسخ سوالاتش می‌گذارد.

خلاصه رمان زن همسایه

شاید شایع‌ترین موضوع در رابطه با کابوس‌های هر پدر و مادری دزدیده شدن فرزندش در هنگام خواب باشد. حال این نگرانی در رمان زن همسایه تبدیل به ایده اصلی و نقطه‌ی آغاز شده است. در رمان زن همسایه نوشته شاری لاپنا داستان از جایی آغاز می‌شود که پدر و مادری جوان به نام‌های “آن” و “مارکو” برای صرف شام به منزل همسایه خود دعوت می‌شوند و تنها برای دقایقی از مراقبت نوزادشان غافل می‌شوند با این تصور که فرزند شش‌ماهه آن‌ها در آرامش در رخت‌خوابش به خواب فرورفته است و اگر هر نیم ساعت سری به او بزنند دیگر جایی برای نگرانی باقی نخواهد ماند.

این داستان، روایت زنی است که درگیر افسردگی پس از زایمان است و در زمان شروع داستان درحالی‌که از شوخی‌های نامتعارف همسرش در مهمانی به ستوه آمده دائما با این فکر دست‌وپنجه نرم می‌کند که نباید در این مهمانی حضور داشته باشد و حضور هر دوی آن‌ها به‌طور همزمان و تنها گذاشتن فرزندشان کار عاقلانه‌ای نبوده است و این سوال در ذهنش نقش بسته که کدام مادری چنین کاری می‌کند و نیز تصور آزاردهنده حرف‌های دیگران که او را مادری ناشایست قلمداد می‌کنند.

کمی بعد از ساعت 1 نیمه‌شب، بالاخره او مارکوی از خود بیخود را وادار به بازگشت به خانه می‌کند و زمانی که به مقابل درب منزل می‌رسند متوجه باز بودن آن می‌شوند. لحظه‌ی اضطراب و وحشت فرامی‌رسد، کورای کوچک در رختخوابش نیست و گویی پایان عمرشان فر ارسیده است.

تحلیل رمان زن همسایه – از تردید تا وحشت

رمان زن همسایه اثر شاری لاپنا، مورد تحسین و تمجید سایر نویسندگان سبک جنایی قرار گرفته است. لی چایلد نویسنده کتاب” آقای جک ریچر” در ستایش این اثر می‌گوید: این کتابی است که باعث می‌شود مردان بیشتر به آثار نویسندگان زن روی آورند در حالی‌که هارلان کوبن این کتاب را، رمانی با طراحی وسواسی و تند و زننده خوانده است.

ناشر رمان زن همسایه، لاپنا را همچون پائولا هاوکینز نویسنده رمان “دختری در یک قطار دانسته” و می‌گوید، موفقیت یک رمان در این بازار بی‌ثبات و پرسود که بسیاری آن را مورد هدف قرار داده‌اند، کاری مشکل است که لاپنا به خوبی از عهده‌اش برآمده، او یکی از نویسندگان نوظهوری است که بعد از شروع فعالیت خود در ژانری دیگر به ژانر جنایی روی آوردند.

یکی از نقاط قوت رمان زن همسایه نقطه آغازین درخشان آن است. در همان ابتدا نویسنده به شرح واقعه‌ای می‌پردازد که موجب وحشت “آن” و “مارکو” شده است و در پی آن سلسله‌ای از اتفاقات، سر رسیدن پلیس، کشف رد لاستیک ماشین در گاراژ و از کار افتادن دزدگیر در پشتی خانه، در این میان است که شخصیت متفاوت رمان از راه می رسد؛ کارآگاه راسبچ و تیمش. آن‌ها نمی‌توانند هیچ مدرکی دال بر حضور یک غریبه در خانه پیدا کنند و نیز بهت زوج جوان که مورد سوءظن پلیس قرار میگیرند و این آغاز یک ماجراست.

نویسنده به شیوه‌ای هنرمندانه با معرفی پدر و مادر ثروتمند “آن” این تردید را به جان خواننده می‌اندازد که یک کودک ربایی و باج گیری اتفاق افتاده است. در رمان زن همسایه شاهد تغییر طرز فکر یک زن جوان نسبت به همسرش هستیم، این اتفاق زاده عشق بی حد و حصر مادری است به نوزادش، نوزادی که برای او همه چیز است. یک روشنایی پرفروغ در زندگی‌اش و سرچشمه‌ای قابل اعتماد و پایدار برای احساس خوشنودی و امیدواری برای مادر، به خصوص در این ماه‌های آخر، زمانی که سریالی از اتفاقات پی‌درپی و جدا از هم موجب افسردگی و احساس فقدان فزاینده در آن شد. نقطه مقابل “آن” اما شخصیت “کارآگاه راسبچ” است، فردی آرام و خونسرد و بی‌تفاوت.

رمان زن همسایه پر است از حس پریشانی و دلواپسی‌های یک مادر که نمی‌توان به آن بی‌اعتنا بود و یک پدر شوکه شده و سردرگم و شرایطی عجیب که اصلا روبه‌راه نیست. در این وضعیت بسیار شگفت‌انگیز و پرهیاهو، حال زمان آن فرا رسیده که نویسنده باید داستان را بر اساس پاسخ به سوالاتی که رمانش را در مسیر آن‌ها سوق داده است، ایراد کند. رازی بزرگ برملا خواهد شد که احساسی سرشار از سرخوردگی و تحقیر در آن نهفته است. بدون آگاهی از پایان داستان به انتظار می‌نشینیم تا ببینیم آیا نویسنده این ماجرای پرکشمکش ساخته دست خود را به خوبی به پایان می‌رساند یا خیر؟