3 دلیل برای اینکه شاخص توده بدنی یا BMI معیار دقیقی برای سنجش سلامت بدن نیست

توسط محدثه تنها · 2 تیر 1401 · ۲ تیر ۱۴۰۱ · ۰

شاخص توده بدنی یا BMI پیش بینی دقیقی برای سلامتی نیست زیرا درصد چربی بدن یا توزیع چربی بدن را در نظر نمی‌گیرد. علاوه بر این، BMI نمی‌تواند به طور دقیق سلامت جمعیت‌ها و نژادهای مختلف را پیش بینی کند، زیرا با داده های تنها سفیدپوستان اروپایی ایجاد شده است.

اندازه‌گیری‌هایی که در پیش‌بینی سلامتی بدن دقیق‌تر از BMI هستند، عبارتند از فشار خون، دور کمر و سطح کلسترول.

شاخص توده بدنی (BMI) یکی از محبوب ترین روش‌ها برای اندازه گیری سلامت بدن است. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که BMI محدودیت‌هایی جدی در توزیع وزن، درصد چربی بدن و جمعیت‌های مختلف دارد.

شاخص توده بدنی یا BMI چیست؟

BMIیا شاخص توده بدنی، محاسبه‌ای است که چربی بدن افراد را با تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر (BMI = kg/m2) تخمین می‌زند و نتایج به چهار دسته تقسیم می‌شود:

کمبود وزن (<18.5)
نرمال (18.5 – 24.9)
اضافه وزن (25-29.9)
چاق (بیش از 30)

BMI در قرن نوزدهم توسط ریاضیدان بلژیکی،Lambert Adolphe Quetelet به عنوان راهی برای اندازه گیری چاقی جمعیت عمومی ایجاد شد.

اما BMI معیار دقیقی برای سنجش سلامت نیست. اگرچه BMI ممکن است راهی سریع، مقرون به صرفه و راحت برای غربالگری سلامت افراد باشد، اما این فرمول برای جمعیت‌های عمومی مناسب‌تر است. هنگام تجزیه و تحلیل فردی چندین عامل وجود دارد که BMI آنها را در نظر نمی‌گیرد:

1. BMI درصد چربی بدن را اندازه گیری نمی‌کند

درصد چربی بدن (BFP) درصدی از بافت چربی بدن شما در مقایسه با کل توده بدن شما است و معمولاً با کالیپرهای چین خوردگی پوست، امپدانس بیوالکتریکی یا دقیق‌تر، از طریق اسکن اشعه ایکس DXA اندازه‌گیری می‌شود.

یکی از مشکلات اصلی BMI این است که نمی‌تواند تفاوت بین ماهیچه و چربی را توضیح دهد. از آنجایی که بافت عضلانی متراکم‌تر از چربی است، بسیاری از ورزشکاران و بدنسازان با وجود داشتن اوج سلامت ورزشی، بر اساس BMI دارای اضافه وزن هستند.

Chika Anekwe پزشک چاقی در بیمارستان عمومی ماساچوست می‌گوید: “درصد چربی بدن سنجش بهتری برای سلامت بدن است زیرا خطر بیماری بیشتر با چربی بدن مرتبط است تا وزن بدن”.

2. BMI برای جمعیت‌ها‌ و نژادهای مختلف حساب نمی‌شود

به عنوان مثال در سال 2004، سازمان بهداشت جهانی متوجه شد که افراد آسیایی با خطر بالای دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی عروقی، دارای BMI کمتری هستند.

این بدان معناست که هنگام غربالگری BMI، افراد آسیایی ممکن است در گروه‌هایی که در نمودار BMI سالم یا نرمال در نظر گرفته می‌شوند، خطر ابتلا به بیماری بالاتری داشته باشند.

علاوه بر این، استنفورد مطالعه‌ای در سال 2020 انجام داد که نشان داد آنچه برای زنان سیاه‌پوست سالم تلقی می‌شود بالاتر از نمودار BMI استاندارد است، در حالی که برای زنان اسپانیایی و سفیدپوست، پایین‌تر از نمودار است.

3. BMI توزیع چربی بدن را اندازه گیری نمی کند

محل خاص چربی یکی دیگر از عوامل مهم هنگام اندازه گیری سلامت کلی است و معیاری است که BMI برای آن را در نظر نمی‌گیرد. به طور مثال، چربی در ناحیه میانی بدن با بیماری قلبی عروقی ارتباط بیشتری دارد تا نسبت به پایین بدن.

یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که افراد با BMI یکسان بسته به سبک زندگی، رژیم غذایی و محل قرارگیری چربی در بدنشان، می‌توانند در خطر کم یا زیاد حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت باشند.

برای سنجش دقیق‌تر سلامتی چه باید کرد؟

پیش‌بینی‌های دقیق‌تری برای سنجش سلامتی بدن وجود دارد. این پنج عامل خطر متابولیکی نامیده می‌شوند و شانس ابتلا به بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت را افزایش می‌دهند.

این اندازه گیری‌ها عبارتند از: