هنرمند نابینای بلغاری برای ادامه دلبستگی خود تکنیکی جدید در نقاشی ابداع کرد

هنرمند نابینای بلغاری در شهر پلوودیف بلغارستان با توجه به علاقه شدیدش به نقاشی، توانست تکنیکی جدید در نقاشی ابداع کند. او امیدوار است که در نمایشگاه جدیدش بتواند آن را به فردی دیگر آموزش دهد. در ادامه برای جزییات بیشتر، دینو را همراهی نمایید.

دلبستگی هنرمند نابینای بلغاری

طبق گزارش جدید رویترز از شهر پلوودیف بلغارستان، «استامن کارامفیلوف» (Stamen Karamfilov) هنرمند با تجربه 76 ساله توانست تکنیکی جدید در نقاشی ابداع کند. دلبستگی شدید این هنرمند نابینای بلغاری او را در این راه به موفقیت رساند. او ابتدا هنگامی که به طور ناگهانی بینایی چشمان خود را در سال 2015 از دست داد، از امید خود به نقاشی کردن دوباره چشم‌پوشی کرد و در یک لحظه به فکر خودکشی افتاد. سپس، پس از گذر از بحران اولیه این اتفاق، او فهمید که هنوز راهی وجود دارد تا بتواند نقاشی روی بوم را ادامه دهد.

او برای نقاشی کردن، کم کم روی یک بوم خم می‌شود و با لمس‌های خود، یک منظره جنگلی را به تصویر می‌کشد. این موضوع چندان هم بی‌معنی نیست! با توجه به این که هنرمند بلغاری ما تقریبا کور است.

ابداع تکنیکی جدید در نقاشی

او در ابتدای کار خود، چند سانتی متر از بوم فاصله می‌گیرد. سپس در حالی که همان جا ایستاده است، تصویر را در ذهن خود به مربع‌های کوچک تقسیم می‌کند. او در این باره می‌گوید:

سپس من با نقاشی کردن، آن مربع‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنم. مربع کوچکی به مربع کوچک دیگر.

بعد از تجسم مربع‌های کوچک، او سطح بوم را با موم ذوب شده و شفاف می‌پوشاند. این کار یک تکنیک کلاسیک است که در انتهای کار، پرداختی نرم را به وجود می‌آورد. همچنین به کارامفیلوف اجازه می‌دهد خطوط و بلوک‌های تصویر زیرین را احساس کند.

من می‌توانم با لمس انگشتان خود، احساس آرامش رنگ‌ها را دریافت کنم. همین طور می‌توانم تشخیص دهم که آیا چیزی که وجود دارد یک درخت است یا خورشید.

او برای ذوب موم از چراغ جوشکاری استفاده می‌کند و به تغییر صدایی که شعله هنگام رسیدن به لبه بوم ایجاد می‌کند، گوش می‌دهد. او از این طریق هنر زیبای خود را پس از نابینایی خلق می‌نماید.

تجربیات هنرمند نابینای بلغاری

کارامفیلوف در حالی که در استودیوی خود در شهر جنوبی پلودیف که با چشم‌اندازهای پر جنب و جوش و انتزاعی احاطه شده، قدم زنان لبخند می‌زند، می‌گوید:

تجربه عالی و شهود. این راز کار است.

او مدتی پس از نابینایی، فهمید که هنوز هم می‌تواند تفاوت بین بلوک‌های رنگی و همچنین نور و تاریکی را از طریق چشم چپ خود تشخیص دهد. برای بقیه کار، او به غریزه، مهارت و خاطراتی که در طول مدت طولانی فعالیتش به عنوان یک هنرمند و احیاکننده تصاویر کلیسا کسب کرده بود، اعتماد کرد.

من فقط روی بوم‌های مشکی نقاشی می‌کنم؛ زیرا، می‌توانم رنگ‌های گرم را تشخیص دهم. نارنجی، قرمز، سبز روشن و … وقتی بیرون روشن و آفتابی می‌شود، نقاشی را شروع می‌کنم. من می‌توانم سایه‌ها را ببینم. وقتی محیط تاریک و خاکستری است، من نمی‌توانم کار کنم.

کارهای او تا کنون در کشورهای آلمان، یونان، ترکیه و چندین شهر بلغارستان به نمایش گذاشته شده است. او اکنون مشغول آماده‌سازی 33 مین نمایشگاه در حرفه خود می‌باشد. همچنین امیدوار است که در نمایشگاه جدیدش بتواند تکنیک موم «Enkaustikos» را به یک شاگرد خوب به طور کامل منتقل نماید. او در نهایت می‌گوید:

چرا که نه؟ من امسال 77 ساله می‌شوم، بنابراین نمایشگاه 33 ام هم خیلی بد نیست.

نظرات خود را با ما و خوانندگان همیشگی دینو به اشتراک بگذارید.

منبع: Reuters

بیشتر بخوانید: پروژه بین‌المللی هنر خیابانی و نقاشی‌های کلاسیک بر دیوارهای شهرهای مختلف دنیا

بیشتر بخوانید: تعطیل شدن نمایشگاه هنرهای تجسمی کپی و ضعیف تهمینه میلانی