شناسایی سونامی اختروش

تلسکوپ فضایی هابل به تازگی سونامی اختروش غیرقابل تصوری را شناسایی کرد

بر اساس تحقیقات جدید، دانشمندان به تازگی توانستند به کمک تلسکوپ فضایی هابل، سونامی اختروش غیرقابل تصوری را شناسایی کنند. این اطلاعات به درک بیشتر ما از نحوه شکل‌گیری کهکشان‌ها کمک می‌کند. در ادامه با دینو همراه باشید.

شناسایی سونامی اختروش توسط تلسکوپ هابل

اطلاعات ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی هابل نشان می‌دهد اختروش‌های شناسایی شده، انفجارهای عظیم انرژی را به صورت گردشی به دور کهکشان‌های خود می‌فرستند. محققان موسسه فناوری و علم تلسکوپ فضایی ویرجینیا توانسته‌اند تا کنون، سه مورد از پرانرژی‌ترین انفجارهای اختروش را شناسایی کنند. این جریان‌ها، یک معمای بزرگ برای اخترشناسان درباره درک نحوه شکل‌گیری و سرعت گرفتن آن‌ها به وجود آورده‌اند. آن‌ها همچنین داده‌های مهمی را برای شناسایی نیروهایی که در حال شکل دادن کهکشان‌ها هستند، در اختیار نظریه‌پردازان قرار می‌دهند. این طغیان‌ها، مانند امواج در حال عبور از یک کهکشان، مقدار واقعی از انرژی غیرقابل درک را آزاد می‌کنند. «ناهوم آراو» (Nahum Arav)، نویسنده اصلی مقاله مربوط به این تحقیقات، از موسسه فناوری ویرجینیا توضیح می‌دهد:

راه شیری یک کهکشان در مقیاس متوسط تا بزرگ است و مقدار کلی اشعه‌ای که از آن خارج می‌شود، در واقع چند برابر 1044 ارگ در ثانیه است. با این وجود، جریان‌های خروجی ناشی از سونامی اختروش‌ها، چیزی در حدود 100 برابر انرژی جنبشی خروجی کهکشان ما در نور مرئی است.

شناسایی سونامی اختروش توسط هابل

سونامی اختروش

«اختروش‌ها» یا «کوازارها» (Quasar) مراکز کهکشانی بسیار درخشانی هستند که دانشمندان فکر می‌کنند سیاهچاله‌های عظیم در مراکز کهکشان‌ها را احاطه کرده‌اند. سیاهچاله‌ها تابش مستقیم تولید نمی‌کنند. در عوض، تابش قابل شناسایی آن‌ها، ناشی از تعامل بین گرانش باورنکردنی سیاهچاله و ماده اطراف آن است. در حالی که ما اغلب در مورد پرتوهای تابشی از مراکز کهکشانی با سرعتی بسیار نزدیک به سرعت نور می‌نویسیم، این جریان‌ها اندکی با اختروش‌ها تفاوت دارند: سونامی‌ها بیشتر شبیه به گوی‌های انرژی هستند که هزار کیلومتر در هر ثانیه رو به خارج گسترش می‌یابند. با توجه به این که قدرت خروج انرژی از یک اختروش بسیار عظیم است، مورد توجه دانشمندان بسیاری چون آراو قرار گرفته است. برخی از بزرگ‌ترین سوالاتی که ستاره‌شناسان قصد دارند در مورد این جریان‌ها پاسخ دهند، عبارتند از:

  • چه عواملی باعث ایجاد آن‌ها می‌شود؟
  • چرا آن‌ها سرعت می‌گیرند؟
  • آن‌ها چگونه با دیگر جنبه‌های مراکز کهکشانی ارتباط دارند؟
  • آن‌ها چگونه به طور کلی بر تکامل کهکشانی تاثیر می‌گذارند؟

برای یافتن پاسخ این سوالات، محققان با استفاده از طیف‌نگار منشاء کیهانی هابل (COS)، توانسته‌اند 13 سونامی اختروشی را اندازه‌گیری کنند. این طیف‌نگار در واقع، طیف‌ها یا طول موج‌های خاص تابشی را که توسط این انفجارها منتشر می‌شوند، اندازه‌گیری می‌کند. طیف‌ها به ستاره‌شناسان می‌گویند که چه عناصری علاوه بر دما و سرعت آن‌ها، در این انفجارها در جریان است. مزیت هابل این است که چون در فضا واقع شده، می‌تواند به طور منحصر به فردی به مطالعه این جریان‌ها بپردازد. در این باره، جو زمین برخی از طول موج‎های ماوراء بنفش و سایر موج‌های نوری را جذب می‌کند و جزئیات مهمی را از تلسکوپ‌های زمینی پنهان نگه می‌دارد.

سونامی اختروش

نتایج مطالعات هابل

این مطالعه و آنالیزهای همراه آن، شامل اندازه‌گیری سه مورد از پرانرژی‌ترین جریان‌های خروجی تا به امروز و همچنین یک جریان در حال شتاب از 19000 کیلومتر در ثانیه به 20500 کیلومتر در ثانیه چیزی در حدود 42.5 میلیون مایل در ساعت به 46 میلیون مایل در ساعت است. دانشمندان امیدوارند که از این اندازه‌گیری‌ها برای آزمایش نظریه‌های چگونگی شکل‌گیری و پیشرفت جریان سونامی استفاده کنند. محققان داده‌های مربوط به این مطالعات را به صورت مقاله در ضمیمه مجله Astrophysical Journal منتشر کرده‌اند. درست مانند تمام بررسی‌های نجومی دیگر، در آینده نزدیک تصویر واضح‌تر با داده‌های بیشتر در این زمینه به دست خواهد آمد؛ چرا که محققان پیشنهادهایی را برای گسترش مشاهدات خود درباره این جریان‌ها ارائه داده‌اند.

نظرات خود را در این زمینه با ما و همراهان همیشگی دینو به اشتراک بگذارید.

منبع: Gizmodo

بیشتر بخوانید: عجایب منظومه شمسی: دلایل اصلی تفاوت سیارات اورانوس و نپتون با یکدیگر چیست

بیشتر بخوانید: سیگنال‌های تکرارشونده عجیب و غریب از فضای عمیق به تازگی سه برابر شده‌اند

امتیاز: 4.8 از 5 (5 رای)
کمی صبر کنید...
Avatar

نوشته شده توسط

Yet the diggers & the wanderers In their hopes of extracting that very sliver Of flaccid meaning Every so often migrate...

۲ دیدگاه

  1. Avatar علی گفت:

    چقدر آسمان زیباست.
    ولی حیف که مردم ، به زمین چسبیدن.
    ممنون از شما که به زیباییهای جهان هستی می پردازید.
    معلومه که روح زیبایی دارید.
    چونکه هر کس بدنبال چیزی می ره که باهاش سنخیت داره.
    متشکرم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شکلک‌ها (اموجی‌ها) را می‌توانید با کیبرد گوشی یا کیبرد مجازی ویندوز قرار دهید.
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.