عدم توانایی ما برای خرید گجت و تجهیزات دیجیتالی چه مشکلاتی را به همراه دارد؟

با بالا رفتن ارزش ارزهای خارجی و افت محسوس ارزش ریال ایران، بسیاری از تجهیزات دیجیتالی و الکترونیکی با افزایش قیمت چند برابری روبرو شده‌اند و این موضوع به‌زودی موجب عدم توانایی مردم در خرید گجت و تکنولوژی‌های روز دنیا خواهد بود. به‌عنوان‌مثال، میانگین حقوق یک جوان ایرانی در بازار کار امروز، بین ۱ میلیون تا ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. این مبالغ برای شغل‌های عمدتاً غیردولتی بوده و با توجه به وضعیت بد اقتصادی، امکان پرداخت هزینه‌های بیشتر از سوی کارفرما وجود ندارد. این قشر بزرگ جامعه، برای خرید دوربین‌های عکاسی میان رده و حتی کلاس نیمه آماتور، نوت‌بوک‌های مولتی‌مدیا با سخت‌افزارهای میانی، کامپیوترهای دسکتاپ با سخت‌افزارهای روز و…، نیازمند جمع‌کردن حقوق کامل ۱ سال خود هستند!

این دسته از کاربران باید بدون خرج کردن حتی یک ریال از حقوق خود، آن را پس‌انداز کرده و با در نظر گرفتن این احتمال محال که قیمت قطعات فوق در عرض ۱ سال افزایش پیدا نخواهد کرد، اقدام به خرید گجت، کامپیوتر، لپ‌تاپ و یا دستگاه دیجیتالی موردعلاقه خود نمایند. در این شرایط، بسیاری از افراد جوان جامعه، قید خرید یک محصولی دیجیتالی جدید را زده و این آغاز مشکلات بسیاری است که متأسفانه تبعات آن تاکنون به‌صورت شفاف در هیچ رسانه‌ای اعلام‌نشده است. در ادامه به سراغ تبعات این امر خواهیم رفت.

تبعات عدم خرید گجت و تجهیزات دیجیتالی در کشور

در صورت کاهش خرید انواع گجت و ادوات دیجیتالی، افراد بسیاری از کار بیکار شده و رشته بیکاری با سرعت بیشتری روند خود را طی خواهد کرد. واردکنندگان و فروشندگان، نخستین افرادی هستند که ضرر این مسئله را چشیده و حتی امکان بیکاری آنها نیز وجود خواهد داشت. در دومین بخش این سونامی، موج آن درست به سمت خدمات دهندگان پس از فروش و تعمیرگاه‌ها حمله‌ور می‌شود.

کسادی بازار خرید، پس از مدت بسیار کوتاهی، بخش خدمات پس از فروش را متزلزل کرده و آنها نیز به‌ناچار به تعدیل نیرو پرداخته و این مسئله‌ای است که به‌صورت حتی تجربی، در روزهای اخیر مشاهده‌شده است. کارمندان بسیاری که برای مدت‌ها در خدمات‌های پس از فروش سرشناس این کشور مشغول به فعالیت بوده‌اند، اکنون مجبور به ترک محل کار خود شده‌اند.

عقب‌ماندگی از فناوری

در مقوله دیگر، عدم توانایی و خرید گجت‌های های دیجیتالی، ما را به عقب‌ماندگی از فناوری فرو خواهد برد؛ مادامی‌که توانایی خرید این محصولات را از دست می‌دهیم، امکان کار کردن، تجربه و لذت بردن از فناوری‌های روز از ما گرفته خواهد شد. به‌این‌ترتیب عقب‌ماندگی فناوری، در جوامع در حال رشدی نظیر ایران به وجود می‌آید که متأسفانه در زندگی روزمره ما بسیار روشن خواهد بود.

فناوری‌های دیجیتالی موجب سرگرمی، لذت بردن از زندگی، ثبت لحظات، برانگیختگی استعدادها، انجام بازی‌های کامپیوتری با کنسول و یا کامپیوتر، بهبود شرایط زندگی و ساده کردن مشکلات، امکان ارتباط با جهان و… می‌گردد. بدون آنها زندگی در هزاره سوم بدون معنی خواهد شد!

پشت پرده مشکلاتی که ناخودآگاه به سمت ما سرازیر می‌شوند

افزون بر بیکاری، عقب‌ماندگی فناوری و از دست دادن راحتی‌های آن، مسئله روحی و روانی نیز تمامی افراد جامعه را تهدید می‌کند. حسرت‌هایی که روند افسردگی را در افراد، خصوصاً جوانان تشدید کرده و امکان تفریح و لذت‌های بسیاری را از ما دریغ می‌کند. عدم توانایی خرید گجت و تجهیزات موردعلاقه ما، آرزو و رؤیاپردازی ما را به هیچ مبدل کرده و کنار آمدن با شرایط روحی این مسئله در بلندمدت، کار ساده‌ای نخواهد بود. حتی عدم توانایی در خرید یک دوربین عکاسی، لپ‌تاپ، کامپیوتر، گوشی‌های هوشمند و … می‌تواند بخش قبول شکست در انسان را تقویت کرده و متأسفانه هیچ راه‌حلی برای آن وجود نخواهد داشت.