چرا اسپری های بینی سلاح بعدی برای مبارزه با کرونا هستند؟

توسط مهرانه راجعی · ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ · ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ · ۰

با گذشت بیش از دو سال از آغاز همه‌گیری ویروس کرونا، جهان بالاخره متوجه شده که این ویروس به این زودی از میان ما نخواهد رفت. با ظهور انواع جهش‌یافته، میلیون‌ها نفر همچنان بیمار می‌شوند و خطر ابتلا به گونه‌های حادتر افزایش می‌یابد. واکسن‌ کرونا یکی از بزرگترین دستاوردهای پزشکی تمام دوران است. این واکسن تا حد زیادی به کاهش آمار بستری و مرگ و میر کمک کرده‌ است. اما هر کسی که سه دوز واکسن را دریافت کرده و همچنان به کووید-19 مبتلا شده باشد، می‌داند که این عامل بیماری‌زا حریف مقاومی است. حالا مشخص نیست که اسپری بینی می‌تواند شرایط را در جهت مثبت تغییر دهند و حریف قوی‌تری برای کرونا باشد یا خیر؟

مارتی مور، بنیان‌گذار شرکت میسا وکسینز(Meissa Vaccines) می‌گوید شرکت آن‌ها می‌تواند کرونا را شکست دهد: کووید فقط یک دوی سرعت نیست، بلکه ماراتن است. او می‌گوید واکسن‌های موجود در کمترین زمان ممکن توانستند از بروز بیماری‌های حاد پیشگیری کنند. اما مور معتقد است که برای کنترل این ویروس به چیزی فراتر از این واکسن‌ها نیاز داریم.

مور یکی از ویروس‌شناسان پیش‌رویی است که پیشنهاد می‌کنند واکسن به جای تزریق به بازو به بینی مردم اسپری شود. آن‌ها اینطور توضیح می‌دهند که مزیت این رویکرد این است که بدن را به ایجاد سد دفاعی در برابر عفونت در سینوس‌ها و گلو تحریک می‌کند. استفاده از اسپری بینی برای مقابله با کرونا بدن اجازه می‌دهد تا خیلی سریع‌تر از واکسن‌های تزریقی مبارزه با بیماری را شروع کند.

راهی تازه برای پایان کرونا

به گفته کریستین دراستن، برجسته‌ترین ویروس‌شناس آلمانی، تنها دو راه برای جلوگیری از شیوع کرونا وجود دارد. مورد اول این است که مردم از طریق ابتلای مکرر به ویروس از ایمنی کافی در سیستم تنفسی برخوردار شوند. او در ماه مارس درباره راه دوم در پادکستی توضیح داد: راه دیگر این است که واکسن زنده در بینی یا گلو اسپری شود. یا آن‌طور که مور می‌گوید، محافظت باید از همان جایی تقویت شود که نبرد آغاز شده است. این کار درست مثل قرار دادن نگهبان در مقابل یک ساختمان است و نه داخل آن.

در اوایل سال 2020، شرکت مور اولین آزمایش انسانی مربوط به واکسن ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV) را آغاز کرده بود. این ویروس سالانه ده‌ها هزار کودک را در سراسر جهان می‌کشد. آقای مور فوراً متوجه شد که این فناوری پتانسیل‌ خوبی برای مقابله با ویروس کرونا دارد. بنابراین، او تمرکز خود را روی آن گذاشت. میسا در طول سال گذشته در حال انجام آزمایش‌های انسانی بوده است. انتظار می‌رود که تا پاییز امسال به نتایجی برسد.

این بدان معناست که اگر تنظیم‌کننده‌ها مثل دور اول واکسن‌های تزریقی به سرعت مجوزهای لازم را صادر کنند، تا یک سال دیگر می‌توانیم منتظر استفاده از اسپری بینی کرونا باشیم. مور با توجه به دستاوردهایی که تا کنون داشته، یقین دارد که اسپری بینی کرونا می‌تواند از پس این کار بربیاید. او می‌گوید: مردم نمی‌دانستند که تا چه مدت قرار است با کووید مبارزه کنیم. اما حالا بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که حالت عادی جهان تعریف جدیدی پیدا کرده و باید این تعریف را بپذیریم. اما ما این را قبول نداریم.

در هر حال، اگر اسپری بینی بخواهد یک تغییر اساسی در دنیا ایجاد کند، ابتدا باید بر چالش‌های ساختاری گوناگون از بحث‌های علمی گرفته تا اقتصادی و لجستیکی غلبه کند. واکسن‌های موجود محافظت خوبی را در برابر بستری و مرگ به وجود می‌آورند. اما اثربخشی آن‌ها در جلوگیری از ابتلا یا همان ماراتنی که مور به آن اشاره کرد با گذشت زمان و ظهور انواع جدید از بین می‌رود. او می‌گوید که واکسن‌های آینده باید در مواردی مانند تحمل‌پذیری، طول مدت محافظت یا توانایی مسدودکردن عفونت‌ها بهتر عمل کنند.

مور اصرار دارد که اسپری بینی کرونا می‌تواند در این مسیر کمک‌کننده باشد. البته استفاده موثر از این اسپری‌ دشوار است. زیرا برخلاف واکسن‌های تزریقی که دوز مشخصی را وارد بدن می‌کنند، انتقال مقدار خاصی از واکسن از طریق اسپری بینی کار آسانی نیست. با فشار دادن بینی به سمت بالا، رسیدن به مقدار مناسب هر بار دشوارتر می‌شود. در این مسیر چند سد دفاعی طبیعی بدن وجود دارد: موهای سوراخ بینی، عطسه و لایه متراکم مخاطی که مجرای تنفسی را می‌پوشاند. این چالش‌ها به توضیح این موضوع کمک می‌کنند که از بین 153 واکسنی که در فاز آزمایش‌های بالینی قرار دارند، تنها 6 تا از نوع اسپری بینی هستند.

شرکت‌های داوطلب برای ساخت واکسن اسپری بینی

در میان مدعیان، شرکتی در چین می‌خواهد از یک ویروس آنفلوانزا در ترکیب با دستورالعمل‌های ژنتیکی استفاده کند. هدف این شرکت این است که بخشی از اسپایک ویروس کرونا را بسازد و آموزش مقابله با آن را به بدن بیاموزد. شرکت بعدی بهارات بیوتک از هند است که برای برای انتقال محموله اطلاعات ژنتیکی از ادنوویروس شامپانزه استفاده می‌کند. شرکت نیویورکی Codagenix هم با همکاری موسسه سرم هند سعی دارد از نسخه ضعیف‌شده سویه کرونا ووهان در واکسن خود بهره بگیرد.

واکسن شرکت میسا هم از نسخه ضعیف‌ ویروس استفاده می‌کند. ویروس‌ها در نفوذ به سیستم دفاعی بدن برای آلوده کردن سلول‌ها بسیار ماهرانه عمل می‌کنند. اما برای بهره‌گیری از آنها به عنوان دارو، ابتدا باید ضعیف شوند تا مطمئن شویم که ایمن هستند. این کار ساده‌ایی نیست. اگر ویروس بیش از حد ضعیف شود، پاسخ ایمن مناسب ایجاد نمی‌کند. از طرفی دیگر نیز ویروسی که وارد بدن می‌شود، نباید تا حدی جهش یابد که موجب بیماری در فرد شود.

به همین دلیل، صنعت داروسازی در دهه‌های اخیر بر روی استفاده از بخشی از ویروس تمرکز کرده است. حتی اگر این رویکرد به قیمت کاهش کارآمدی واکسن‌ها بوده باشد. پل آفیت، رئیس مرکز آموزش واکسن بیمارستان کودکان فیلادلفیا می‌گوید: تولید واکسن‌های زنده مثل خلق یک اثری هنری ظریف است. چون باید ثابت کنید که ویروس به اندازه کافی ضعیف شده که ایجاد بیماری نکند. و در عین حال ویروس باید آن‌قدر قوی باشد که پاسخ ایمنی لازم را به وجود آورد.

حتی اگر این موانع را برطرف شود، تولید اسپری بینی همچنان کار سختی است. واکسن FluMist را در نظر بگیرید؛ تنها واکسن اسپری آنفلوانزا که تاکنون به بازار راه پیدا کرده است. این واکسن از سال 2003 که به بازار آمد نتوانسته انتظارات را برآورده کند. FluMist، یک شکل ضعیف‌شده از ویروس آنفولانزا است. و برای تکثیر در دماهای سردتر مانند بینی طراحی شده است‌‌ و نه در ریه‌ها یا سایر قسمت‌های گرمتر بدن. با این حال، تنظیم‌کننده‌ها از ترس اینکه مکانیسم ایمنی ممکن است در افراد مسن شکست بخورد، تمایلی به توصیه آن به افراد بالای 50 سال، یعنی بزرگ‌ترین جامعه هدف واکسن‌های آنفلوانزا، ندارند.

به‌علاوه، برای استارت‌آپ‌ها سخت است که وارد کسب‌وکاری شوند که تحت سلطه شرکت‌های بزرگی مثل فایزر، مرک، سانوفی و GlaxoSmithKline قرار دارد. شرکت‌ها برای فروش یک محصول باید استانداردهای بسیار بالایی را از نظر ایمنی رعایت کنند. آنها بیاید نشان بدهند که محصولشان نسبت به گزینه‌های موجود برتری قابل‌توجهی دارد. البته همه‌گیری کمی وضعیت را تغییر داد. این موقعیت اجازه داد که فناوری‌هایی مثل پیام‌رسان RNA خودنمایی کنند. به همین خاطر، شرکت‌هایی مثل مدرنا و بیون‌تک رشد زیادی کردند و سرمایه‌گذاران زیادی به این بازار آمدند. شرکت Jefferies پیش‌بینی کرده که ارزش این بازار تا سال 2025 به 50 میلیارد دلار برسد. مور مدعی است که می تواند سهمی از این تجارت را بدست آورد، حتی اگر شرکت او در مقایسه با بسیاری دیگر کوچک باشد.

مزیت واکسن اسپری بینی کرونا

برای درک بهتر سازوکار اسپری بینی، ابتدا بهتر است بدانیم که در صورت ابتلا به ویروس کرونا چه اتفاقی می‌افتد. اول، سلول‌های پیام‌رسان بخش‌هایی از ویروس را از مجاری تنفسی دریافت می‌کنند. آنها تشخیص می‌دهند که مشکلی پیش آمده است. سپس در سفری یک ساعته به نزدیک‌ترین غده لنفاوی می‌روند تا هشدار ورود عفونت را صادر کنند. حالا اگر واکسن زده باشید، سلول‌های B و T آماده مقابله هستند. این سلاح‌ها تکثیر می‌شوند و سفری آهسته را در جستجوی ویروس آغاز می‌کنند. این سازوکار در جلوگیری از کرونای حاد موثر است. انجام این سازوکار چند روز طول می‌کشد. این در حالی اتفاق می‌افتد که ویروس به سرعت در حال تکثیر است. در نتیجه، افراد معمولا قبل از این که متوجه بیماری شوند، دیگران را آلوده می‌کنند.

اسپری بینی خیلی دقیق‌تر محافظت حاصل از ابتلای طبیعی به ویروس را شبیه‌سازی می‌کند. دلیل هم این است که وقتی سیستم ایمنی با ویروس روبرو می‌شود، سلول‌های B و T را در بینی و گلو مستفر می‌کند. علاوه بر این، اسپری بینی تولید آنتی‌بادی‌هایی به نام IgA را تقویت می‌کند. این آنتی‌بادی‌ها در پوشش مخاطی ساکن می‌شوند و می‌توانند مانع از رسیدن ویروس به سلول‌های پوشش راه‌های هوایی شما شوند. این سازوکار دفاعی از طریق واکسن‌های تزریقی به دست نمی‌آید.

فرانسس لوند، رئیس موسسه ایمنی‌شناسی دانشگاه آلاباما در برمینگام می‌گوید استفاده از اسپری بینی یک مزیت یک و نیم روزه در مبارزه با کووید به بدن می‌دهد. در این صورت، خیلی سریع‌تر می‌توانید به پاکسازی ویروس مشغول شوید. علاوه بر این، حجم ویروس کمتر خواهد بود. در نتیجه، علائم بالینی کمتری پدید می‌آید و ویروس کمتری به بقیه منتقل خواهید کرد.

مور می‌گوید اسپری بینی بهترین عملکرد را با واکسن‌های زنده دارد. زیرا این واکسن‌ها اثربخشی بالایی در رسیدن به مهم‌ترین سلول‌ها دارند. خوشبختانه میسا روش جدیدی را برای تضعیف ویروس به کار گرفته است. در این روش، ایمنی و اثربخشی در جهت یکدیگر عمل می‌کنند. این روش با الهام از تلاش‌های قبلی آن‌ها روی RSV به وجود آمده است. میسا به جای رویکرد سنتی در کاهش توانایی ویروس در امر تکثیر، به‌صورت ژنتیکی قابلیت ویروس در مخفی شدن از سیستم ایمنی را حذف کرده است. به عبارت دیگر، ممکن است حجم زیادی از ویروس وارد بدن و یک پاسخ ایمنی گسترده‌ای ایجاد شود، در حالی که تهدیدی برای بیمار کردن فرد وجود ندارد.

عملکرد واکسن اسپری بینی کرونا میسا

میسا برای ساخت واکسن خود، پروتئین اسپایک ویروس کرونا را روی پوسته RSV قرار داد. در آزمایش‌هایی که روی میمون‌ها انجام شد، این شرکت متوجه شد که محصولش آنتی‌بادی‌هایی را هم در مخاط و هم در خون القا می‌کند که از حیوانات در برابر ویروس محافظت می‌کند. این شرکت حالا در اواسط آزمایش مقدماتی بالینی روی 130 انسان قرار دارد. آن‌ها ادعا می‌کنند که نتایج اولیه از این آزمایش‌ها تاکنون مثبت بوده و هیچ مشکل ایمنی حادی مشاهده نشده است. به‌علاوه، شرکت‌کنندگان با یک دوز واکسن به سطحی از آنتی‌بادی IgA دست یافته‌اند که مشابه سطح آنتی‌بادی مبتلایان جدید به کروناست.

این شرکت انتظار دارد که نتایج کامل آزمایش‌های انسانی خود را در سال کنونی به دست آورد. این شرکت آزمایش دوز تقویتی را نیز شروع کرده است. و می‌خواهد به‌زودی آزمایش روی کودکان را آغاز کند. مور می‌گوید محصول آن‌ها در نهایت می‌تواند برای کودکان بسیار گزینه‌ای عالی باشد. زیرا کودکان از آمپول می‌ترسند و این گروه سنی نقش مهمی در گسترش بیشتر بیماری‌های تنفسی دارند.

در مطالعات آزمایشگاهی، واکسن میسا محافظت قابل توجهی در برابر انواع آلفا و بتا ارائه کرد. همچنین، آزمایش‌هایی برای دلتا و اومیکرون نیز در حال انجام است. مور می‌گوید توانایی بالقوه واکسن آن‌ها در محافظت از بدن در برابر سویه‌های مختلف می‌تواند تحت تاثیر فیزیک آن باشد. بسیاری از واکسن‌ها مثل واکسن‌های mRNA، سویه خاصی از ویروس کرونا را به سیستم ایمنی می‌شناسانند. اما واکسن زنده اسپایک ویروس را به‌صورت کور به بدن می‌دهد. در نتیجه، درست مثل یک ویروس واقعی که به دنبال هر دریچه‌ای برای نفوذ به سلول‌ها می‌گردد، این واکسن هم راه‌های مختلفی را برای ایجاد آلودگی در بدن امتحان می‌کند. در نتیجه، سیستم ایمنی با تصویر واضح‌تر و جامع‌تری از عملکرد واقعی ویروس آشنا می‌شود. در این حالت، بدن بهتر می‌تواند با سایر سویه‌ها مقابله کند.

مارتی مور

مارتی مور از زمان فارغ‌التحصیلی از دانشگاه جورجیا به حوزه ویروس‌های تنفسی توجهی خاص داشت. اما در اوایل دهه 2000، زمانی که مشغول ارائه تحقیق دکترای خود درباره یک نوع ادنوویروس آلوده‌کننده موش‌ها بود، یکی از اساتید برجسته دانشگاه به مور گفت: کارت خوب بود، مارتی. ولی دفعه بعد به یاد داشته باش که ویروس مهم‌تری را انتخاب کنی. این حرف تاثیر زیادی روی او گذاشت. مور به سراغ تهیه فهرستی از ویروس‌هایی رفت که بر انسان‌ها تأثیر می‌گذارند اما توجه کمی به خود جلب می کنند. در نهایت، دو نامزد اصلی مشخص شد. اولین کاندید ویروس کرونایی بود که از چین ظهور پیدا کرد و بیماری سارس را به وجود آورد. کاندید دوم RSV بود.

ویروس سین‌سیشیال تنفسی یک مورد چالش‌برانگیز در ویروس شناسی است. این ویروس تقریبا همه کودکان را از دو سالگی مبتلا می‌کند. ابتلا به این ویروس بارها در طول دوره عمر تکرار می‌شود. این بیماری معمولا با علائم سرماخوردگی بروز پیدا می‌کند، اما می‌تواند برای کودکان با راه‌های هوایی کوچکتر خطرناک باشد. دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند واکسنی برای RSV تولید کنند. دلیلی که باعث می‌شود RSV بتواند بارها ما را مبتلا کند، ربطی به جهش‌های سریع آن ندارد. در واقع، مشکل پروتئین‌های ویروس است که نمی‌گذارند سیستم ایمنی ویروس را شناسایی کند.

ایده مور برای ساخت واکسن RSV

مور در طول تحقیقات پسا دکتری در دانشگاه واندربیلت، راهی برای تولید مطمئن RSV از یک طرح ژنتیکی خاص ابداع کرد. این طرح به او بستری برای تشریح ویروس داد، که پس از رسیدن به سمت هیئت علمی در دانشگاه اموری در آتلانتا، آن را بیشتر توسعه داد.

وقتی نوبت به تولید واکسن RSV می‌رسید، دانشمندان راهکاری نداشتند. در دهه 1960، زمانی که دانشمندان سعی کردند یک نوع غیرفعال‌شده از ویروس را به نوزادان بدهند، این رویکرد نتیجه معکوس داد و دو شرکت‌کننده در آزمایش را کشت. آنها تلاش‌ برای ایجاد یک واکسن ضعیف‌شده زنده را کنار گذاشتند. زیرا هر بار که ویروس را به اندازه‌ای ضعیف می‌کردند که تجویز آن به کودکان بی‌خطر باشد، دیگر پاسخ ایمنی به اندازه کافی قوی ایجاد نمی‌کرد.

مور رویکرد جدیدی را در نظر گرفت. دلیل اینکه RSV می‌تواند به طور مکرر ما را آلوده کند، ربطی به جهش‌های سریع ندارد. اگرچه این جهش‌ها یک عامل کلیدی برای آنفولانزا و تا حدی کروناویروس فعلی هستند. در عوض، پروتئین‌های RSV توانایی سیستم ایمنی را برای تشخیص سلب می‌کنند. او با خود فکر کرد که اگر پروتئین‌های مخفی‌کننده RSV را حذف کنیم، چه اتفاقی می افتد؟ از لحاظ تئوری، با اسپری کردن نسخه مهندسی‌شده ویروس سین‌سیشیال در بینی، سیستم ایمنی سلول‌های B و T را به دنبال عامل بیماری‌زا می‌فرستد تا آن‌ها را نابود کند. سپس این سلول‌ها در بینی می‌مانند و تا ماه‌ها و حتی یک الی دو سال از بدن در برابر ویروس محافظت می‌کنند. این یک رویکرد، یک راه جدید برای ارائه واکسن ضعیف‌شده زنده برای بیماری‌های تنفسی خواهد بود.

هنگامی که مور این ایده را در کنفرانسی در پرتغال در سال 2013 ارائه کرد، یک شرکت بزرگ داروسازی پیشنهاد داد تا مجوز این فناوری را صادر کند. اما او می‌خواست خودش آن را توسعه دهد. او در سال 2014 شرکت میسا وکسینز را تاسیس کرد و نام آن را با الهام از ستاره هقعه در صورت فلکی شکارچی برگزید.

میسا در سال 2017 وارد JLABS شد که انکوباتوری در سن فرانسیسکو با حمایت شرکت جانسون و جانسون بود و به مور اجازه داد تا به دنبال مجوزهای تجاری فدرال برود. او و یکی از بنیانگذاران، رودریک تانگ که پیش‌تر در شرکت سازنده FluMist کار می‌کرد، شغلشان را رها کردند تا تمرکز خود را روی میسا بگذارند. مور با خانواده‌اش به کالیفرنیا نقل مکان کرد. او به دنبال جذب سرمایه برای شرکت بود. از طرفی دیگر، تانگ روزها را در آزمایشگاه می‌گذارند تا ثابت کند که نسخه مهندسی‌شده RSV ایمن است و می‌توان واکسن موثری تولید کرد.

در سال 2019، میسا از یک شرکت سرمایه‌گذاری 30 میلیون دلار بودجه گرفت. سپس، مراحل لازم برای آغاز آزمایش‌های بالینی را تکمیل کرد. این شرکت پس از جذب چند نیروی مختلف، JLABS را ترک کرد و به دفتر بزرگتری در نزدیکی دانشگاه استنفورد رفت. با آغاز سال 2020، میسا در آستانه اسپری اولین دوز از واکسن RSV روی انسان‌ها بود تا بالاخره نتیجه مطالعات خود را آزمایش کند.

همه‌گیری کرونا

در اواسط ژانویه، مور ساعت 4 صبح در خانه خود در سن کارلوس کالیفرنیا برخاست. او خودش یک لیوان قهوه درست کرد و پشت میز کاری که متعلق به پدرش بود، نشست. دانشمندان به تازگی توالی ژنوم یک پاتوژن جدید را منتشر کرده بودند که در سراسر ووهان گسترش یافته بود. مور دنباله ژنوم ویروس کرونا را دانلود کرد. او خیلی زود متوجه شد که این ویروس به طرز شکه‌کننده‌ای می‌تواند به‌سرعت سلول‌های بدن انسان را آلوده کند. او گفت: به این دنباله نگاه کردم و متوجه شدم که اتفاقات زیادی می‌تواند رخ بدهد که اکثرشان ناگوارند.

مور در این لحظه به فکر ساخت واکسنی برای ویروس کرونا افتاد. اما می‌ترسید که با این کار زحمت دو دهه‌ای خود برای ساخت واکسن RSV را به خطر بیندازد. با این حال، شرایط وخیم بود و باید تصمیمش را می‌گرفت. مور معتقد بود که کرونا سال‌ها با ما خواهد بود و تعداد کمی از دانشمندان تلاش می‌کنند با اسپری بینی جلوی آن را بگیرند. بنابراین یک کاغذ و قلم برداشت و به‌طور کلی چگونگی استفاده از اسپایک ویروس کرونا در پلتفرم RSV میسا را مشخص کرد.

هنگامی که بیماران در سراسر جهان به بیمارستان‌ها سرازیر شدند، مور ساختارهای ویروسی مختلفی که ممکن است به عنوان یک واکسن عمل کنند، معین کرد. نکته مهم در هر یک از این ساختارها که سعی داشتند با اندکی تفاوت هدفی یکسان را دنبال کنند، متصل کردن اسپایک ویروس کرونا به ریشه‌ی پروتئین سطحی RSV بود. در غیاب این ارتباط، پلتفرم RSV اسپایک را بیرون می‌انداخت و واکسن بلااستفاده می‌شد. میسا این مدل‌ها را به دنباله‌های ژنتیکی تبدیل کرد و از یک تامین‌کننده خواست تا ویال این دی‌ان‌ای‌ها را برایشان تولید کند.

با قرنطینه بودن منطقه خلیج، مور با ماریانا تیونی، ویروس شناس تازه استخدام‌شده تماس گرفت تا از او بپرسد که آیا مایل است به JLABS بیاید یا خیر. او پذیرفت و مور، تانگ و تیونی روزها به آزمایشگاه رفتند و سعی کردند راهی برای تولید این واکسن پیدا کنند. وقتی شب به خانه برمی گشتند، در گاراژ لباس عوض می‌کردند و جدا از خانواده می‌خوابیدند.

وقتی نمونه‌های DNA به دست آنها رسید، این سه نفر با استفاده از فرآیندی که مور در Vanderbilt ایجاد کرده بود، آنها را یکی یکی به سلول‌ها تزریق کردند. هدف این بود که سلول‌ها نسخه‌هایی از ویروس مهندسی‌شده را بسازند. این فرآیند چند روز زمان می‌برد.

این تیم یک نشانگر پروتئین فلورسنت را وارد کردند که در صورت گسترش ویروس می‌درخشید. میسا در چند تلاش اول خود موفقیتی بدست نیاورد. این نگرانی به وجود آمده بود که روش آن‌ها کارساز نباشد. اما چند روز بعد بالاخره کاندیدی موسوم به MV-014-210 موفق عمل کرد. این اتفاق بسیار امیدبخش بود. در ماه بعد، تیم در حالی که آزمایش‌های حیوانی مورد نیاز برای متقاعد کردن تنظیم‌کننده‌ها مبنی بر بی‌خطر بودن و امیدبخش بودن واکسن برای توجیه آزمایش روی انسان‌ها، برنامه‌ریزی می‌کرد، ویروس جهش یافته را برداشت کرد.

در آن زمان، فایزر و مدرنا آزمایش‌های انسانی را برای نامزدهای mRNA خود آغاز کرده بودند. دولت آمریکا تمام حمایت خود را در اختیار آن‌ها قرار داده بود. در ماه نوامبر 2020، وقتی داده‌ها نشان داد که واکسن‌های mRNA بیش از 90 درصد اثربخشی دارند، بسیار گمان می‌کردند که پایان همه‌گیری نزدیک است.

آیا پایان همه‌گیری نزدیک است؟

مور خوشحال بود که رقبای او واکسن‌های خود را به این سرعت تولید کرده بودند. او مشتاقانه منتظر بود که خودش هم واکسن بزند. اما او همچنان با این تصور که همه‌گیری تقریباً به پایان رسیده، مخالف بود. در واقع ثابت شد که حق با او بود. حتی با اینکه در سال گذشته مرگ و میر در جهان به نصف کاهش یافته است، عفونت‌های روزانه تقریباً دو برابر شده است‌. علاوه بر این، واکسن‌های جدید حالا کار سخت‌تری برای کسب مجوز فروش دارند. چون باید ثابت کنند که بهتر از محصولات قبلی هستند.

برای اینکه که باور کنیم واکسن های اسپری بینی ممکن است به عنوان تقویت‌کننده موثر برای کسانی که واکسینه شده‌اند یا به کرونا آلوده شده‌اند عمل کند، دلیلی وجود دارد. غدد لنفاوی در این افراد از قبل دارای سلول‌های B و T آماده برای ویروس کرونا هستند. بنابراین فقط مقدار کمی از واکسن برای نفوذ به سیستم دفاعی بینی لازم است. در این مرحله، سیستم ایمنی با شناسایی دشمن آشنا، وارد عمل می‌شود.

مارتی مور تایید می‌کند که هنوز راه زیادی در پیش دارد. او باید ثابت کند که واکسن او ایمن، موثر و از برخی جهات برتر از واکسن‌های موجود است. اگر نتایج آزمایش‌های انسانی میسا خوب باشد، این شرکت در گام بعدی باید به دنبال انجام آزمایش‌های گسترده‌تر برود. این کار ممکن است صدها میلیون دلار هزینه داشته باشد. میسا در حال حاضر چنین بودجه‌ای در اختیار ندارد.

لازم به ذکر است که میسا به یک مرکز بزرگتر نقل مکان کرده است. این مورد، به مور اجازه می‌دهد تا کارکنان خود را به حدود 25 نفر افزایش دهد. آن‌ها مطالعات واکسن RSV را برای نوزادان شروع کرده‌اند. و در حال حاضر مشغول انجام اقدامات اولیه برای مقابله با دو ویروس تنفسی دیگرند.

حتی اگر اسپری بینی کرونا میسا آن‌قدر دیر به بازار برسد که برای مقابله با کووید مورد استفاده قرار نگیرد، این شرکت تصمیم دارد که برای تولید واکسن‌های لازم در همه‌گیری‌های بعدی آماده باشد.

مور توضیح می‌دهد که به دلایل مختلف لازم است که علیه کرونا در بینی و گلو ایمنی ایجاد شود. دوزهای تقویتی واکسن‌های موجود ممکن است تا حدی بتوانند ریسک ابتلا را پایین بیاورند. اما این ایمنی موقتی و مانند فشار دادن دکمه چرت زدن در هنگام به صدا درآمدن آلارم هشدار است. چون پس از مدتی دوباره باید واکسن‌ها را تکرار کنید. مور می‌گوید: اگر می‌خواهیم فشردن دکمه چرت زدن را متوقف کنیم، باید جلوی انتقال ویروس را بگیریم.

برچسب‌ها: کرونا