چرا بسیاری از افراد سیگاری هرگز به سرطان ریه مبتلا نمی شوند؟

توسط مهرانه راجعی · 6 خرداد 1401 · ۶ خرداد ۱۴۰۱ · ۰

سیگار کشیدن قویترین عامل خطر برای سرطان ریه است. به طوری که محصولات تنباکو باعث 90 درصد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در ایالات متحده می‌شود. بدون شک، ایمن‌ترین راه برای محافظت از خود در برابر سرطان ریه، اجتناب از کشیدن سیگار است. با این حال، این حقیقت نیز وجود دارد که همه افراد سیگاری محکوم به ابتلا به سرطان ریه نیستند.

در واقع، اکثریت قریب به اتفاق افراد سیگاری مبتلا به سرطان نمی‌شوند. دانشمندان مدت‌هاست که به این فکر می‌کنند که علت این موضوع چیست. مطالعه‌ی جدیدی در این مورد به این ایده که ژنتیک نقش مهمی در کاهش احتمال ابتلا به سرطان ریه دارد، می‌پردازد.

در میان افرادی که سیگار می‌کشند اما هرگز به سرطان ریه مبتلا نمی‌شوند، محققان به یک مزیت ذاتی پی بردند. به نظر می‌رسد سلول‌هایی که ریه‌های این افراد را پوشانده‌اند، در طول زمان دچار جهش کمتری می‌شوند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که ژن‌های ترمیم‌کننده DNA در میان برخی افراد فعال‌تر هستند. بنابراین این ژن‌ها می‌توانند در برابر سرطان‌های ایجاد‌شده، حتی زمانی که افراد به طور منظم سیگار می‌کشند، محافظت ایجاد کنند.

جزئیات مطالعه

در این مطالعه از پروفایل‌های ژنتیکی گرفته‌شده از برونش‌های 14 فرد غیرسیگاری و 19 سیگاری سطح ابتدایی، متوسط و پیشرفته استفاده شد.

سلول‌های سطحی جمع‌آوری‌شده از ریه‌های شرکت‌کنندگان برای اندازه‌گیری جهش در ژنوم آنها به‌صورت جداگانه توالی‌یابی شد.

سایمون اسپیواک، اپیدمیولوژیست و ریه‌شناس از کالج پزشکی آلبرت انیشتین، توضیح می‌دهد که سلول‌های ریه، سال‌ها و حتی دهه‌ها زنده می‌مانند. بنابراین می‌توانند جهش‌هایی را که بر اثر افزایش سن و یا سیگار کشیدن رخ می‌دهد، جمع کنند.

از بین تمام انواع سلول‌های ریه، این سلول‌ها مستعدترین گزینه برای سرطانی شدن هستند.

به گفته محققان، یافته‌ها به‌طور واضح نشان می‌دهد که جهش‌ها در ریه انسان با افزایش سن طبیعی افزایش می‌یابد و در میان سیگاری‌ها، آسیب DNA حتی بارزتر است.

دود تنباکو مدت‌هاست که با ایجاد آسیب DNA در ریه مرتبط است. اما مطالعه جدید نشان داد که همه سیگاری‌ها در یک قایق نیستند.

در حالی که میزان سیگارکشیدن فردی با افزایش نرخ جهش سلولی مرتبط بود، پس از حدود 23 سال کشیدن یک بسته سیگار در روز، این خطر افزایش یافت.

اسپیواک می‌گوید: به طور تعجب‌آوری، افرادی که بیشتر از همه سیگار می‌کشند، بیشترین بار جهش را ندارند.

داده‌های ما نشان می‌دهد که این افراد علی‌رغم مصرف زیاد سیگار ممکن است برای مدت طولانی زنده بمانند. زیرا آن‌ها می‌توانند تجمع جهش‌های بیشتر را سرکوب کنند. این کاهش جهش‌ می‌تواند ناشی از داشتن سیستم‌های بسیار ماهر برای ترمیم آسیب DNA یا سم‌زدایی دود سیگار باشد.

این یافته‌ها می‌تواند توضیح دهد که چرا 80 تا 90 درصد از افرادی که به طور مداوم سیگار می‌کشند، هرگز به سرطان ریه مبتلا نمی‌شوند. علاوه بر این این موضوع که چرا برخی از افرادی که اصلاً سیگار نمی‌کشند، به تومور مبتلا می‌شوند را نیز قابل درک می‌سازد.

در حالی که به نظر می‌رسد دود سمی تنباکو باعث جهش‌های سلولی اضافی در ریه می‌شود، این که آیا این جهش‌ها به تومور تبدیل می‌شوند بستگی به این دارد که بدن چقدر می‌تواند DNA را ترمیم کند یا آسیب DNA را کاهش دهد.

ژن‌های مرتبط با ترمیم DNA می‌توانند ارثی یا اکتسابی باشند. غیرفعال شدن ژن‌های ترمیم‌کننده در تحقیقات قبلی با رشد تومور مرتبط بوده است.

ژن‌ها تنها عوامل موثر بر خطر ابتلا به سرطان در افراد نیستند. عوامل محیطی مانند رژیم غذایی نیز ممکن است بر برخی مواد مغذی بدن افراد که بر رشد تومور تأثیر می‌گذارد را تغییر دهند.

اینکه چه عاملی بدن یک فرد را برای ترمیم DNA تقویت می کند، هنوز مورد بحث است. پاسخ این موضوع احتمالاً پیچیده است. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این فرآیند ارتباط نزدیکی با پیشروی سرطان ریه دارد.

جان ویج، متخصص ژنتیک، می‌گوید: ما اکنون می‌خواهیم سنجش‌های جدیدی را توسعه دهیم که بتواند ظرفیت افراد را برای ترمیم یا سم‌زدایی DNA اندازه‌گیری کند. این کار می‌تواند راه جدیدی برای ارزیابی خطر ابتلا به سرطان ریه ارائه دهد.

برچسب‌ها: سرطان